12 બાકી ઈસુવે મોઠે હાઆ ટાકીન આખ્યાં, “યે પેડયે લોક કાહા મોઠે ચમત્કાર માગતાહા? હાચ્ચાંજ આખહુ યે પેડયેલ મોઠે ચિન્હ કાદે દિહી નાંય દેવાયી.”
પાછે મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોક ઈસુવાપાય યેના ચ્યાઆરે ચર્ચા કોઅતા લાગ્યા, એને ચ્યાહાય માગણી કોઅયી કા, “ઓ ગુરુ, આકાશા એહેરે મોઠે ચમત્કાર દેખાડ, ચ્યા ઈસુલ ફોસવા હાટી ઈ માગણી કોઅઇ રીયલા આતા.”
યે પિડયે ખારાબ એને વ્યબિચારી લોક ચમત્કાર હોદતાહા, બાકી યોના ભવિષ્યવક્તા ચિન્હ છોડીન બિજાં કાય ચિન્હ નાંય દેવાય” પાછે ઈસુ ચ્યાહાપાઅને જાતો રિયો.
તોવે તો ખિજવાલો ચારીચોમખી એઇ રિયો, એને ચ્યાહા મોના કઠાણતા લેદે દુ:ખી જાયો, ઈસુવે આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાન આખ્યાં “તું તો આથ લાંબો કોઓ” ચ્યે આથ લાંબાવ્યો, ચ્યા આથ હારો ઓઅઇ ગીયો.
એને ઈસુ ચ્યાહા વોછા બોરહા લીદે નોવાય પામીન, ચ્યા પાછે ચ્યાય ચારીચોમખી ગાવહામાય ફિરીન પોરમેહેરા હારી ખોબાર હિકાડતો રિયો.
એને હોરગા એછે એઇન એને મોઠેથી હાઆ લેદી, ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “એફેતા” મોતલાબ કા “ઉગડી જો.”
એને ઈસુવે પોરૂષી લોકહાન છોડી દેના, તો ચ્યા ચેલાહાઆરે પાછા ઉડીમાય બોહી ગીયા એને ગાલીલ દોરિયા બિજ્યે બાજુ ગીયા.
ઈ વોનાઈન ઈસુવે જાવાબ દેનો, “ઓ બોરહો નાંય થોવનારા લોકહાય, માન તુમહેહાતે કોલહાલોગુ રા જોજે? એને આંય તુમહે કોલહા વેઠું? ચ્યા પોહાલ માયેપાંય લેય યા.”
જોવે તો યેરૂસાલેમ શેહેરા જાગે યેનો તોવે ચ્યા શેહેરાલ દેખીન ચ્યાહાટી રોડયો