16 ઈસુય પાચ બાખે એને બેન માછલે લેદા, એને હોરગા એછે એઇન બોરકાત માગી, એને બાખે મૂડી-મુડીન લોકહાન વાટી દાંહાટી શિષ્યહાન દેન્યો.
પાછે ચ્યાય માઅહાન ગાહીયાવોય બોહતેં કોય દેને, એને પાચ બાખે એને બેન માછલે લેદે, એને હોરગા એછે એઇન પોરમેહેરા આભાર માન્યા એને કુટકા કોઇન શિષ્યહાન દેના, એને શિષ્યહાય લોકહાન વાટી દેના.
પાછે હાંત બાખે એને માછલે લેદે એને પોરમેહેરા આભાર માનીન બાખ્યેહે ટુકડા કોઇન શિષ્યહાન વાટી દાં આખ્યાં, એને ચ્યાહાય લોકહાન વાટી દેના.
એને હોરગા એછે એઇન એને મોઠેથી હાઆ લેદી, ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “એફેતા” મોતલાબ કા “ઉગડી જો.”
એને ચ્યે બાખે લેદી, એને આભાર માનીન મૂડી, એને શિષ્યહાન એહેકોય આખીન દેની, કા ઈ મા શરીર હેય, જીં તુમહેહાટી દેવાયી, મા યાદ હાટી ઈ કોઆ.
જોવે ઈસુ ચ્યાહાઆરે ખાઅના ખાં બોઠો, તોવે ચ્યે બાખે લેઈને આભાર માનીન બાખે મુડીન ચ્યાહાન દાં લાગ્યો.
ચ્ચાહાય એહકોયજ કોઅયા, એને બોદા લોકહાન બોહતેં કોઅયે.
બોદહાય દારાયે તાંઉલોગુ ખાદાં એને ચ્યાહાપાઅને વોદ્યાં તી બેગા કોઅયા, તોવે ચ્યા બાર ટોપલેં બોઆયે.
તોવે ઈસુવે ચ્યો પાચ બાખ્યો લેદ્યો, એને આભાર માનીન ગાહીયાવોય બોઠલા લોકહાન વાટી દેન્યો, તેહેકોઈન માછલે જોલા માગેત તોલા ચ્યાહાન વાટી દેના.
તોવે આજુ વાહને ઉડયે તીબીરીયાસા ચ્યા જાગા પાહી યેને, જાં ચ્યાહાય પ્રભુ આભાર માન્યા પાછે બાખે ખાદેલ.
એને ઈ આખીન ચ્યાય બાખે લેઈને બોદહા હામ્મે પોરમેહેરા આભાર માનીન એને બાખે તોડીન ખાં લાગ્યો.
જો કાદો યોક દિહાલ ખાસ માનહે, તો પ્રભુહાટી ખાસ માનહે, એને જો માહાં ખાહે, તો પ્રભુહાટી ખાહે, કાહાકા તો પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅહે, એને જો માહાં નાંય ખાય, તો પ્રભુહાટી નાંય ખાય, કાહાકા તો પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅહે.
જો આંય મુર્તિહીન ચોડાવલા ખાઅના પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅયા પાછે ખાહું, તે જીં વસ્તુવોય આંય પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅયા પાછે ખાહું, ચ્ચાહાટી કાય બિજા લોક માયેવોય હારાપ લાવતાહા?
એને આભાર માનીન મૂડી, એને શિષ્યહાન એહેકોય આખીન દેની, કા ઈ મા શરીર હેય, જીં તુમહેહાટી દેનલા ગીયા, મા યાદગીરીહાટી ઈ કોઅયા કોઆ.