2 એને કોલ્યોહોક બાયોબી આત્યો જ્યો બુતા આત્મા એને જાત જાત્યા દુ:ખામાઅને હાર્યો જાયલ્યો, ચ્યેહેમાઅને યોક જયેમાઅને હાંત બુત કાડલા તી મરિયમ જીં મગદલા ગાવા આતી.
એને બોદા સિરીયા વિસ્તારામાય ચ્યા ખોબાર ફેલાય ગીયી, તોવે જ્યા બિમાર આતા, જ્યાહાલ જુદા-જુદા જાત્યા રોગ એને દુ:ખામાય પીડાલા આતા, એને જ્યાહાલ બુત લાગલા એને મિરગ્યે લોખવાવાળે આતેં, એને ચ્યા બોદહાન ચ્યાહાય ચ્યાપાય લેય યેને એને ચ્યાય ચ્યા બોદા દુખ્યાહાલ હારેં કોઅયે.
વોખાતેહે જોવે પોરમેહેરા આરામા દિહી પુરો ઓઅય ગીયો તોવે, મરિયમ જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, વાહાનો યાકૂબ એને યોસેસા આયહો મરિયમ એને સાલોમી યો તીન બાયો ઈસુવા શરીરાલ લાવાં હાટી સુગંદી વસ્તુ વેચાતાં લેય યેન્યો.
રવિવારા ઉજાળાં ઓઅતાંજ ઈસુ મોઅલા માઅને જીવી ઉઠયો પાછે, બોદહા પેલ્લા જ્યેં બાયેલ દેખાયો, તી મગદલા ગાવામાય રોનારી મરિયમ આતી, જયેમાઅને ઈસુય હાંત બુતડે કાડલે.
ચ્યા પાહલા માઅહા મોઠી ગીરદી જાય એને બોજ બાયો ચ્યાહાટી રોડત્યો આત્યો, એને દુઃખ કોઅત્યો આત્યો.
એને ઈસુ બોદે વોળખાત્યે, એને જ્યો બાયો ગાલીલ ભાગામાઅને ચ્યાઆરે યેનલ્યો આત્યો, દુઉ ઉબ્યો રોઇન ઈ બોદા એય રિઅલ્યો આત્યો.
એને ગાલીલ ભાગામાઅને યેનલ્યો બાયો, આરે જાયને કોબારેલ દેખ્યાં એને ઈ બી કા ઈસુ શરીર કેહેકેન થોવલાં હેય.
તોવે ઈસુવે ચ્યાલ પુછ્યાં, “તો નાંવ કાય હેય?” ચ્યેય આખ્યાં “સેના” કાહાકા બોજ બુત ચ્યામાય વોળાગલા આતા.
તોવે સીપાડાહાય એહેકેનુજ કોઅયા, બાકી ઈસુવા હુળીખાંબા પાય ચ્યા આયહો એને ચ્યા આયહે બોઅહી મરિયમ જીં કલોપાસા થેઅઈ આતી, એને મરિયમ જીં મગદલેના શેહેરા આતી, ચ્યો ઉબલ્યો આત્યો.
ચ્યા બોદા એને તાં ચ્યાહાઆરે કોલ્યોહોક બીજ્યોબી થેઅયો આત્યો જ્યેહેય ઈસુલ મોદાત કોઅલી આતી એને ઈસુવા આયહો મરિયમ એને ચ્યે બાહાહા આરે યોકચીત્ત ઓઇન પ્રાર્થનામાય લાગી રોત.