7 યાહાટી, જો તું મા પાગે પોડીન ભક્તિ કોઅહે તે ઈ બોદાંજ તોજ ઓઅઇ જાય.”
ચ્યાહાય ચ્યા ગોઆમાય જાયન ચ્યા વાહના પોહાલ ચ્યા આયહે મરિયમે આરે દેખ્યાં, એને ઉંબડા પોડીન ચ્યા પોહા પાગે પોડ્યા, એને પોતે ઠેલ્યો ખોલીન ચ્યાલ હોના, એને લોબાન, એને બોળ બેટ દેના.
એને ઈસુવાલ પાગે પોડીન, ચ્યા આભાર માન્યો, તો યોક સમરૂની આતો.
એને સૈતાનાય ઈસુલ આખ્યાં, “આંય ઓ બોદો ઓદિકાર એને ઈ બોદી સુંદરતા તુલ દિહી, કાહાકા ઈ બોદા માન હોપલા હેય, એને જ્યાલ દાં માગુ ચ્યાલ દેય હોકહુ.
ઈસુવે જાવાબ દેનો કા, “પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય: તું પ્રભુ આપહે પોરમેહેરા પાગે પોડ એને કેવળ ચ્યાજ સેવા કોઓ.”
ચ્યાય ઈસુલ દેખ્યો તોવે બોંબલ્યો, એને ચ્યા આગલા ઉંબડો પોડીન આખ્યાં, “ઓ પરમપ્રધાન પોરમેહેરા પોહા ઈસુ! માન તું કાહા હેરાન કોઅતોહો? આંય તુલ વિનાંતી કોઅતાહાંવ, કા માન પીડા મા દેહે.”
મા નાંવ યોહાન હેય, આંય તોજ હેય જો યો વાતો વોનાતો એને એઅતો આતો, એને જોવે આંય વોનાયો એને એઅયા, જો હોરગા દૂત માન યો વાતો દેખાડતો આતો, તોવે આંય ચ્યા હામ્મે પાગે પોડાહાટી ઉંબડો પોડયો.
જોવે ચ્યાય ચોપડી લેય લેદી, તોવે ચાર પ્રાણી એને ચ્યોવીસ વડીલ ચ્યા ગેટા હામ્મે નમી ગીયા, એને બોદા વડીલાહાય યોક વીણા એને હોના વાટકો લેદલો આતો, એને ચ્યા વાટકાહામાય ધૂપ બોઅલાં આતા, જીં પવિત્ર લોકહા પ્રાર્થનાયો હેય.