10 તોવે લોકહાય ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “પોરમેહેરા ડોંડ પાયને બોચાંહાટી આમા કાય કોઅજે?”
કર લેનારા બી ચ્યા આથે બાપતિસ્મા લાંહાટી ચ્યાપાય યેના, એને ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “ઓ ગુરુ, આમા કાય કોઅજે?”
સીપાડાહાય બી ચ્યાલ પુછ્યાં, “આમા કાય કોઅજે?” ચ્યાહાન ચ્યે આખ્યાં, “કાદાપાઅને બોળ જબરી થી પોયહા નાંય લેયના, એને કાદાલબી જુઠો દોષ નાંય લાવના, એને પોતાના પાગારમાય ખુશ રોઅના.”
યાહાટી એહેકેન જીવા કા લોકહાન ખોબાર પોડે તુમાહાય પાપ કોઅના બંદ કોઅઇ દેનહા. એને પોતે મોનામાય એહેકોય નાંય વિચાર કોઅના કા આબ્રાહામ આપહે આબહો હેય; બાકી આંય તુમહાન એહેકોય આખતાહાવ કા, પોરમેહેર આબ્રાહામાહાટી યા દોગડાહા પાયને બી પોહેં પૈદાહા કોઅઇ હોકહે.
એને ચ્યાહાન બારે લેય યેયન આખ્યાં, “ઓ સાયબાહાય, તારણાહાટી આંય કાય કોઉ?”
જોવે લોક ઈ વોનાયા, તોવે આપા બોજ દોષી હેજે એહેકેન જાંઅયા, તોવે ચ્યા પિત્તરાલ એને બિજા પ્રેષિતાહાલ પુછા લાગ્યા, “ઓ બાહાહાય આમા કાય કોઅજે?”
પિત્તરે ચ્યાહાન આખ્યાં કા, “પાપ કોઅના બંદ કોઆ, એને તુમહેમાઅને બોદા જાંઆ તુમહે પાપહા માફી મેળવાહાટી ઈસુ ખ્રિસ્તા નાંવે બાપતિસ્મા લાં, તોવે તુમહાન પવિત્ર આત્મા દાન મિળી.
બાકી આમી ઉઠીન શેહેરામાય જો, કાદો તુલ આખી દી કા તુલ કાય કોઅના હેય.”