16 કાહાકા આંય તુમહાન આખતાહાવ, આમી પાછે આંય બિજો પાસ્કા ખાઅના નાંય ખાઉં, જાવ પોરમેહેરા રાજ્યમાય ઈ પુરાં ઓઅઇ જાય.”
ધન્ય હેય ચ્યા ચાકાર, જ્યાહાન માલિક પાછો યેયનાહાટી વાટ એઅતા દેખે, આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ કા ચ્યાહા માલિક યોકા ચાકારા હારકે ફાડકે પોવીન ચ્યાહાન ખાઅના ખાં બોહતાડી, એને ચ્યાહાપાય યેયન ચ્યાહા સેવા કોઅરી.
ચ્યાઆરે ખાઅના ખાનારાહા માઅને યોકાય ઈ વાત વોનાઈન આખ્યાં, “ધન્ય હેય જીં પોરમેહેરા રાજ્યામાય ખાઅના ખાઅરી.”
તોવે ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં, “માન મોઠી આશા આતી, કા આંય દુઃખ બોગવાં એને મોઅરા પેલ્લા, યા પાસ્કા સણા ખાઅના તુમહેઆરે ખાંવ.
આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા, ચ્યા પાછે, આંય પોરમેહેરા રાજ્ય દિહી યા લોગુ પાછે કોવેજ દારાખા રોહો નાંય પિયું.”
એને તુમા મા આરે મા રાજ્યમાય ખાહા એને પીયહા, બાકી સિંહાસનાવોય બોહીન ઈસરાયેલા બાર કુળહા ન્યાય કોઅહા.
જીં ખાઅના બોગડી જાહે ચ્યાહાટી મેહનાત મા કોઅહા, બાકી જીં ખાઅના અનંતજીવના લોગુ ટોકનારા હેય ચ્યાહાટી મેહનાત કોઆ. તી તુમહાન માઅહા પોહો દી, કાહાકા પોરમેહેર આબહે ચ્યાલ એહેકેન કોઅના ઓદિકાર દેનલો હેય.”
બોદા લોકહાય ચ્યાલ નાંય દેખ્યો, બાકી ચ્યાહાય આમહાન એટલે પ્રેષિતાહાન જ્યાહાન પોરમેહેરાય સુરુવાતપાઅને નિવડી લેદલા આતા, જ્યાહાય ચ્યા મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઓઅના પાછે ચ્યાઆરે ખાદાં એને પિદાં.
તોવે હોરગા દૂતાય માન આખ્યાં, ઈ લોખજે, “ધન્ય હેય ચ્યે, જ્યાહાન ગેટા વોરાડા જેવણામાય આમંત્રણ દેનલા હેય,” ચ્યે પાછી માન આખ્યાં, “યે વચને પોરમેહેરાપાઅને હેય, યે બોદે નોક્કીજ હાચ્ચાં હેય.”