6 તોવે ઈસુવે આખ્યાં, જોવે રાયે દાણા ઓલહો બોરહો તુમહાન રોતો, તોવે યા ઉબા સેતુરા જાડાલ તુમા આખતા કા મૂળાઇહિને ઉપડાયન દોરિયામાય જાય પોડ, એને તીં તુમહે માની જાતા.
ચ્યેય આખ્યાં, “યે,” તોવે પિત્તર ઉડીમાઅને ઉત્યો એને પાઅયા ઉપે ચાલતો ઈસુવા એછે જાં લાગ્યો.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તુમહે બોરહો વોછો હેય, આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ, તુમહે બોરહો યોક રાયે દાણા ઓલહો રોય, તોવે તુમા યા ડોગાલ આખી હોકતાહા, ઈહીંરે પાછો ઓટીજો, તોવે તો પાછો ઓટી જાઅરી, એને તુમહેહાટી કાયજ અસંભવ નાંય હેય.
બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ, જોવે તુમા બોરહો કોઅહા એને મોનામાય શંકા નાંય કોઅહા, તોવે યા અંજીરા જાડાલ ઓલાહાંજ નાંય, બાકી એલા ડોગાલ તુમા આખહા, જો, એને દોરિયામાય જાય પોડ, તોવે ઈ ઓઅઇ જાઅરી.
તીં રાયે દાણા હારકા હેય, રાયે બિયારો ટાક્યો તોવે દોરત્યેમાય બોદા બીયારાહામાય વાહાનો બિયારો હેય.
ઈસુવે પાહા આબહાલ આખ્યાં, “તુમહાન સંદેહ નાંય ઓરા જોજે આંય એહેકેન કોઅઇ હોકતાહાવ જો કાદાં માઅહું માયેવોય બોરહો થોવહે તી બોદાંજ કાય કોઅઇ હોકહે”.
તીં રાયે દાણા હારકા હેય, જ્યાલ કાદા માઅહાય લેઈને પોતાના રાનામાય પોઅયા એને તી વોદીન જાડ ઓઈ ગીયા; એને આકાશામાય ઉડનારે ચિડેં યેઇન ચ્યા ડાહાગીવોય ગોરો કોઅયો.”
જો તુમહે ચાકાર રાનામાય ઓળ જુપીન કા ગેટેં ચાઈન ગોઓ યેય, તે તુમા કાય આખહા, તારાત યે એને ખાઅના ખાં બોહો?
તોવે તો ઈસુવાલ એરાહાટી આગલા દાંહાદી ગીયો ને તો યોક ઉંબા જાડાવોય ચોડી ગીયો, કાહાકા ઈસુ ચ્યેજ વાટે જાનારો આતો.
ચ્યેલ દેખીન પ્રભુલ દયા યેની, એને ચ્ચાય આખ્યાં, “રોડહે મા.”
તોવે યોહાન બાપતિસ્મા દેનારાય ચ્યા બેન શિષ્યહાન હાદિન ઈસુવાપાય પુછા દોવાડયા કા, “કાય તુંજ ખ્રિસ્ત હેય, જ્યાલ દોવાડના વાયદો પોરમેહેરાય કોઅલો આતો, કા આમા યોકતા બિજા વાટ જોવજે?”
જો આંય ભવિષ્યવાણી કોઉ, એને બોદા ભેદ એને બોદા પ્રકારા જ્ઞાન હોમજુ, એને ડોગાલ ઇહિને તાં ઓટાડી દેઅના ઓલો પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઉ, બાકી આંય લોકહાવોય પ્રેમ નાંય કોઉ, તે મા કાયજ કિંમાત નાંય હેય.