3 જાયા, આંય તુમહાન ગેટહા હારકા વરુહુ વોચમાય દોવાડતાહાવ.
“એઆ, આંય તુમહાન ગેટાહા હારખો તોઅસાહા વોચમાય દોવાડતાહું, ચ્યાહાટી હાપડાહા હારખા બોજ ઉશારી રોજા એને કબુતરાહા હારખા બોળા બોના.
કાહાકા તુમા મા શિષ્ય હેય યા લેદે, બોદે માઅહે તુમહેઆરે દુશ્માની કોઅરી; બાકી જ્યા લોક માયેવોય બોરહો કોઅનામાય લાગી રોય, એને દોરત્યેવોય ચ્યા જીવના છેલ્લે હુદી મા પાહલા ચાલતો રોય, ચ્યાલ પાપહા ડોંડ બોગાવનાથી તારણ ઓઅઇ જાઅરી.
જુઠા ભવિષ્યવક્તાહાથી હાચવીન રોયા, જ્યા ગેટાહા વેહે લેઈને તુમહેપાય યેતાહા, બાકી હકીકત માય ચ્યા ફાડી ખાનારા જોનાવરા હારકા હેય.
યાહાટી નાંય પાકીટ માય પોયહા, નાંય ઠેલી, નાંય વાઅણે લેઅના, એને વાટેમાય કાદાલ સલામ નાંય આખના.
બાડાવોય રાખલો નોકાર જોવે આસાલ્યેલ યેતો એએ, તોવે ગેટહાન છોડીન નાહી પોડહે, કાહાકા ગેટેં ચ્ચા નાંય હેય, એને તો ચ્ચાહા ગોવાળ નાંય હેય, ચ્યાહાટી વરુ ચ્ચાહાવોય હમલો કોઅહે, એને ટોળાલ આલાગ-આલાગ કોઇ દેતહેં.
જીં માયે તુમહાન આખ્યેલ કા, “માલિકા કોઅતો ચાકાર મોઠો નાંય,” તી વાત યાદ કોઆ ચ્ચાહાય માન સોતાવ્યા, તો ચ્ચા તુમહાનબી સોતાવી,, જોવે ચ્યે મા વાત પાળી, તોવે તુમહે બી વાત પાળી.
ચ્યા તુમહાન ચ્યાહા સોબાયે ઠિકાણા માઅને કાડી દી, બાકી ઓહડો સમય યી રોયહો, કા જો કાદો તુમહાન માઆઇ ટાકી, તો એહેકોય હોમજી કા આંય પોરમેહેરા સેવા કોઅતાહાંવ.
આંય જાંઅતાહાંવ કા મા જાયના પાછે તુમહે વોચમાય જુઠા હિકાડનારા યેઅરી એને વિસ્વાસ્યાહાન બોજ નુકસાન પોઅચાડી, ચ્ચે ચ્ચા ફાડી ખાનારા આસાલાહા રોકા ઓઅરી, જ્યેં ગેટાહાન માઆઇ ટાકતેહેં.
એને આંય ચ્યાલ આખહી, કા લોકહાન મા બારામાય આખના લીદે કાય-કાય દુઃખ ઉઠાવાં પોડી.”
એને ચ્યાપાઅને દમસ્ક શેહેરા સોબાયે ઠિકાણા નાવાવોય મંજુર્યે કાગળાં માગ્યાં, કા જ્યા માટડા કા થેઅયો જ્યા પ્રભુ ઈસુ વાટે ચાલનારેં મીળે ચ્યાહાન બાંદિન યેરૂસાલેમ શેહેરમાય લેય યેય.