3 જોવે તો બોલીજ રિઅલો તોવે મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષીયાહાય યોક થેએ વ્યબિચાર કોઅતી સાપડાઈ ગીઈલી ચ્યેલ ચ્યાપાય લેય યેના, એને ચ્યેલ ચ્યા હોમ્મે ઉબી રાખીન, ઈસુલ આખ્યાં.
તોવે હેરોદ રાજાય, લોકહા મુખ્ય યાજકાલ એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુહુલ યોકઠા કોઇન પુછ્યાં, “ખ્રિસ્તા જન્મા જાગા બારામાય ભવિષ્યવક્તા કાય આખતાહા?”
એને બીજે દિહે હાકાળેહે પાછો દેવાળા બાઆપુર ગીયો, એને બોજ માઅહે ચ્યાપાય યેને તોવે તો બોહી ગીયો એને ચ્યાહાન હિકાડતો લાગ્યો.
“ઓ ગુરુ, ઈ થેએ વ્યબિચાર કોઅતીજ સાપડાય ગીયલી હેય.
બાકી ચ્યા ઈ વોનાઈન ડાયહા સે લેઈને વાહના પોહહા લોગુ યોકા પાઠી યોક આમા પાપી હેય એહેકેન હોમજીન જાતા રિયા, તોવે ઈસુ યોખલો રોય ગીયો, ચ્યે થેએયે આરે જીં આજુબી તાંજ ઉબલી આતી.
જ્યેં દિહે ઈસુય કાદુ મોગલીન ચ્યા માઅહાલ એઅતો કોઅયો, તો આરામા દિહી આતો. યાહાટી લોક જો પેલ્લા આંદળો આતો ચ્યાલ પોરૂષીયા પાય લેય ગીયા.
એને પિત્તર એને યોહાનાલ વોચમાય ઉબા કોઇન પુછા લાગ્યા, “યા માઅહાલ હારાં કોઅરાહાટી કુંયે તુમહાન સામર્થ એને ઓદિકાર દેનો?”
બાકી જોવે ચ્યે માટડો જીવતો હેય, તાવુંજ તી બિજા માટડાઆરે વોરાડ કોએ તે તી વ્યબિચાર કોઅહે એહેકેન આખાય, બાકી જોવે તી પોતાનો માટડો મોઅઇ જાય તોવે તી નિયમા ઇસાબે છુટી ઓઅય જાહે, પાછે તી બિજા માટડાઆરે વોરાડ કોઅય તે તી વ્યબિચાર કોઅહે એહેકેન નાંય આખાય.