53 તોવે આબહો જાંઆઈ ગીયો કા ચ્યેજ સમાયે ઈસુવે ચ્યાલ આખલા, “તો પોહો જીવતો રોય” તોવે તો એને ચ્યા ગોઆવાળહાય બોદહાય ઈસુવોય બોરહો કોઅયો.
તોવે ઈસુવે જોમાદારાલ આખ્યાં, “ગોઓ જો, જેહેકોય તો બોરહો હેય તેહેકોયજ તોહાટી ઓઅરી” એને ચ્યેજ ગેડી ચ્યા ચાકાર હારો જાયો.
તોવે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “આજે યા ગોઆ લોકહા તારણ જાયહાં, યાહાટી કા ઓ બી આબ્રાહામા યોક પીડી માઅને હેય.”
તો આજુ વાટેમાય આતો તાંઉ ચ્યા ચાકાર ચ્યાલ મિળ્યાં ચ્યાહાય ચ્યાલ ખોબાર દેની કા, “તો પોહો જીવતો હેય.”
ચ્યે ચ્યાહાન પુછ્યાં, “કોઅહે સમયે તો હારો ઓઅરા લાગ્યો?” ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાલે બોપરેહે યોક વાગે જોરાં ઉતી ગીયા.”
તો તુલ ઓહડી વાત આખરી, જ્યાકોય તું એને તો બોદા કુટુંબ તારણ પામી.
એને જોવે ચ્યેય ચ્યે કુટુંબ હાતે બાપતિસ્મા લેદા, તોવે ચ્યેય વિનાંતી કોઅયી, “જો તું માન પ્રભુવા વિસ્વાસીની હોમાજતોહો, તે ચાલીન મા ગોઆમાય રા,” એને તી આમહાન માનાડી લેય ગીયી.
એને ચ્યાય ચ્યાહાન પોતાના ગોઆમાય લેય જાયન, ચ્યાહાન ખાઅના ખાવાડ્યા, એને બોદા ગોર્યાહા આરે પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઇન બોજ આનંદ કોઅયો.
તોવે સોબાયે ઠિકાણા આગેવાન ક્રિસપુસે ચ્યા પુરાં ગોર્યાહા હાતે પ્રભુવોય બોરહો કોઅયો, એને બોજ કરિંથ માયનાહાય વોનાયને બોરહો થોવ્યો એને બાપતિસ્મા લેદા.
કાહાકા ઓ વાયદો તુમહેહાટી, એને તુમહે પોહહાહાટી, એને ચ્યા બોદા દુઉ-દુઉને લોકાહાહાટી બી હેય, જ્યાહાલ પ્રભુ આમહે પોરમેહેર ચ્યા પાહી હાદી.”