3 તોવે સિમોન પિત્તરે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય માછલે દોઅરાં જાય રિયહો” ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “આમા બી તોઆરે યાહુ” યાહાટી ચ્યા નિંગીન ઉડીમાય ચોડી ગીયા, બાકી ચ્યે રાતી ચ્યાહાય કાય નાંય દોઅયા.
સિમોનાય ચ્ચાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, આમહાય આખી રાત મેહનાત કોઅયીહી બાકી કાયજ નાંય દોઅયા; તેબી તું આખતોહો તે આંય જાળ ટાકહી”.
આગલે દિહી હાકાળેહે કોવાળ્યાં ઈસુ દોરિયા મેરે ઉબલો આતો. તેરુંબી શિષ્યહાય ચ્યાલ નાંય વોળખ્યો કા ઓ ઈસુ હેય.
પાઉલ ચ્યાહાન મિળાં ગીયો કાહાકા ચ્યે ચ્યા હારકાજ માંડવા બોનાડનારે આતેં, ચ્યાહાટી તો ચ્યાહાઆરે રોયન કામ કોઅરા લાગ્યો.
તુમા પોતે જાંઅતાહા કા યા આથહાય મા એને મા હાંગાત્યાહા બોદ્યો જરુરતો પુરાં કોઅયા.
યાહાટી જો બિયારો પોઅહે, એને જો પાઆય દેહે તો મોહત્વા નાંય હેય, બાકી પોરમેહેર મોહત્વા હેય કાહાકા તો જાડવાહાન વોદાડેહે.
માન એને બારનાબાસાલ બી બિજા પ્રેષિતાહા હારકા પોયહા મોદાત લાંહાટી ઓદિકાર હેય, એને પોતે કામ ધંદો કોઅના ગોરાજ નાંય હેય.
કાહાકા ઓ બાહાહાય, તુમહાન આમહે કોઠણ મેઅનાત કોઅના યાદ ઓઅરી, તુમહે વોચમાય પોરમેહેરા હારી ખોબારે પ્રચાર કોઅતા સમયે આમા રાત-દિહી કામ-ધંદો કોઅતા રિયા, કા આમહાન જીં ગોરાજ હેય તી પુરાં કોઅરાહાટી તુમહાન કાય દેઅના ગોરાજ નાંય પોડે.