12 ચ્યા પાછે ઈસુ એને ચ્યા આયહો, ચ્યા બાહા, એને ચ્યા શિષ્ય કાપરનાહુમ ગાવામાય ગીયે એને તાં વોછા દિહી રિયે.
એને કાપરનાહુમ ગાવા લોકહાય, કાય તુમા હોરગા લોગુ ઉચા ઓઅના આશા કોઅઇ રીઅલા હેય? તુમા નિચે અધોલોકમાય પાડી ટાકલા જાહા, કાહાકા તુમહેમાય જ્યેં મોઠે ચમત્કારા કામે કોઅલે તોહડે સદોમ શેહેરમાય કોઅલે રોતે તોવે તો આજેલોગુ રોતો”
જોવે ઈસુ ચ્યે ગીરદ્યે આરે વાતો કોઅતોજ આતો તોવે ચ્યા આયહો એને બાહા યેના, એને બાઆ ઉબે રિયે એને ચ્યાઆરે વાતો કોઅરા માગતે આતેં.
એને તો નાજરેત ગાવાલ છોડીન તો કાપરનાહુમ ગાવામાય જો દોરિયા મેરાવોય જબુલુન એને નાફતાલી ભાગામાય જાયને રા લાગ્યો.
કાય ઓ તોજ હુતાર્યો નાંય કા? કાય ઓ મરિયમે પોહો, એને યાકૂબ, એને યોસેસા, એને યહૂદા એને સિમોના બાહા હેય? એને કાય ચ્યા બોઅયોહો ઈહીં નાંય રોય કા?” યાહાટી ચ્યાહાય ચ્યા બારામાય ઠોકાર ખાદી.
ઈસુ એને ચ્યા શિષ્યબી વોરાડામાય નિમંત્રિત કોઅલા આતા.
ઈસુ પાછો ગાલીલ ભાગા કાના ગાવામાય યેનો, જાં ચ્યે પાઅયાલ દારાખા રોહો બોનાવ્યેલ. કાપરનાહુમ ગાવામાય યોક રાજા આતો ચ્યા ચાકારા પોહો બિમાર આતો.
એને ઉડીમાય ચોડીન દોરિયા ચ્યેમેરે કાપરનાહુમ ગાવા એછે જાં લાગ્યા. ચ્યે સમયે આંદારાં પોડી ગીયા, એને ઈસુ આજુ લોગુ ચ્યાહાપાય નાંય યેનલો આતો.
કાહાકા બિજા પ્રેષિત એને પ્રભુ બાહા યાકૂબ એને યહૂદા એને કેફા ચ્યાહા પોતાની થેએયેહેલ આરે લેય જાતહા જોવે ચ્યા મુસાફરી કોઅતાહા, તે આમહાનબી ઓ ઓદિકાર હેય કા કાદી વિસ્વાસી થેએયે આરે વોરાડ કોઇન પોતાની થેએયેહેલ આરે લેય ફિરજે.
ચ્યે સમયે આંય કેવળ યોક પ્રેષિતાલ મિળ્યો, તો પ્રભુ બાહા યાકૂબ આતો.