1 મરિયમ એને ચ્ચે બોઅહી માર્થાયે ગાંવ બેથાનીયામાય લાજરસ નાંવા યોક માઅહું બિમાર આતો.
તોવે ચ્યાહાન છોડીન તો શેહેરા બારે બેથાનીયા ગાવામાય ગીયો, એને રાત તાં રિયો.
જેહેકોય ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યેરૂસાલેમ શેહેરા પાહી યેના, તોવે ચ્યા બેતફાગે એને બેથાનીયા બાઆને ગાવહામાય પોઅચ્યા, યે ગાંવે જૈતુન ડોગાપાય આતેં, તોવે ઈસુય ચ્યા શિષ્યહા માઅને બેન શિષ્યહાન એહેકેન આખીન ચ્યા આગલા દોવાડયા કા,
ચ્યાય યો વાતો આખ્યો, એને પાછે તો ચ્યાહાન આખા લાગ્યો, “આપહે દોસ્તાર લાજરસ હૂવી ગીયહો, બાકી આંય ચ્યાલ ઉઠાડાંહાટી જાતહાવ.”
બેથાનીયા ગાવા યેરૂસાલેમ શેહેરા પાહાય લગભગ તીન કિલોમીટર દુઉ આતા.
એને બોજ યહૂદી લોક માર્થા એને મરિયમ પાય ચ્યેહે બાહા લાજરસા બારામાય દિલાસો દાં યેનલે.
તોવે ચ્યા બોઅયેહે ઈસુવાઇહી આખી દોવાડયા, “ઓ પ્રભુ, એએ, જ્યાવોય તું પ્રેમ કોઅતોહો તો બિમાર હેય.”
તોવે ગીરદ્યેમાઅને લોક જ્યા ચ્યે સમયે ચ્યાઆરે આતેં, ચ્યે બીજહાન આખા લાગ્યેં કા ચ્યાય લાજરસાલ માહણામાઅને હાત કોઇન, મોઅલાહામાઅને જીવતો ઉઠાડયેલ.
જોવે યહૂદી લોક વોનાયા કા ઈસુ તાં હેય, તોવે લોકહા યોક મોઠી ગીરદી તાં યેની, ચ્યે ઈસુવાલુજ નાંય, બાકી લાજરસાલ એઅરા હાટીબી યેનલે આતેં, જ્યાલ ચ્યે મોઅલા માઅને જીવતો કોઅયેલ.
જોવે પિત્તર લુદ્દા શેહેરામાય આતો, ચ્યા દિહહામાય તી બિમાર પોડીન મોઅઇ ગિઇ, એને ચ્યાહાય ચ્યેલ આંગળાવીન ખોલીમાય થોવી દેનેલ.