7 યાહાટી ઓ બાહાબોઅયેહેય, પ્રભુ પાછા યેયના લોગુ ધીર રાખા, જેહેકોય, ખેડુત દોરત્યેવોયને બોજ હારાં ફળા આશા રાખતા પેલ્લા એને છેલ્લા વોરહાદ પોડના લોગુ ધીર રાખહે. યાહાટી કા પાક વાદે એને વાડાહાટી તિયાર ઓએ.
આંય, માઅહા પોહો, મા હોરગા દૂતહા આરે મા આબહા મહિમામાય યીહીં, એને ચ્યે સમયે આંય બોદહાલુજ ચ્યાહા કામહા ઇસાબે ઇનામ દિહી.
“આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા ઈહીં ઉબલા કોલહાક લોક તોવેબી જીવતા રોય, જાવ હુદુ માઅહા પોહાલ પોરમેહેરા રાજ્યા સામર્થકોય ચ્યાહા વોચ્ચે યેતા દેખી.”
કાહાકા જેહેકોય વીજળી દિહી ઉદ્યા પાયને નિંગીન દિહી બુડતા લોગુ ચમકેહે, તેહેકોયજ માઅહા પોહા બી યેયના ઓઅરી.
યાહાટી તુમાબી તિયાર રા, કાહાકા જ્યેં વેળાયે બારામાય તુમા જાંએબી નાંય, ચ્યે વેળાયે માઅહા પોહો યેય જાય.
આંય તુમહાન આખહુ, તો તારાત ચ્યાહા ન્યાય કોઅરી, બાકી જોવે આંય, માઅહા પોહો પાછો યીહીં, તોવે માન દોરતીવોય માયેવોય બોરહો કોઅનારા કોલાં લોક મિળી?
તોવે લોક માન, માઅહા પોહાલ સામર્થ્ય એને મહિમાહાતે દોરતી એછે વાદળામાય યેતો દેખી.
બાકી હારી જમીનીમાય તે યે હેતેં, કા પોરમેહેરા વચન વોનાયને હારાં એને ચોખ્ખાં મોનાકોઈન માની લેતહેં, એને ચ્યે ધીરજથી ફળ દેતહેં.”
ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “જો મા ઇચ્છાકોય તો આંય પાછો યીહીં તાંવ લોગુ તો જીવતો રોય, તે તુલ કાય? તું મા શિષ્ય બોની રો.”
યાહાટી વિસ્વાસ્યાહામાય ઈ વાત ફેલાઈ ગીયી, કા તો શિષ્ય નાંય મોએ, તેરુંબી ઈસુય ચ્યાલ ઈ નાંય આખ્યાં, કા ઓ નાંય મોઅરી, બાકી ઈ આખ્યાં, “જો મા ઇચ્છાકોય તો આંય પાછો યીહીં તાંવ લોગુ તો જીવતો રોય, તે તુલ કાય?”
જોલ્યહો વાતો પેલ્લાનેજ પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખવામાય યેન્યો, ચ્યો આપહે શિક્ષણાહાટી લોખવામાય યેન્યહો, યાહાટી આપા ચ્ચાથી ધીરજ એને પ્રોત્સાહન મિળતા રોય એને યા પ્રકાર આપા આપહે આશા બોનાડી રાખી હોકજે.
એને જ્યેં હારાં કામહામાય મજબુત બોની રોય એને મહિમા, એને આદર એને અમરતા હોદતેહેં, ચ્યાહાન પોરમેહેર અનંતજીવન દી.
યાહાટી પવિત્ર આત્માય તુમહાન બોદે વરદાને દેનલે હેય, જ્યેં તુમા ઈસુ ખ્રિસ્તા પાછા યેયના વાટ જોવી રીઅલે હેય.
બાકી આંય એહેકોય આખી હોકહુ, કાહાકા આપહાન પવિત્ર આત્માથી પુરાં આસ્વાસન હેય કા પોરમેહેર આપહાન ન્યાયી હારકા સ્વીકાર કોઅરી કાહાકા આપા ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅજેહે.
આપા હારેં કામે કોઅરાહાટી ઈંમાત નાંય આરજે, કાહાકા જો આપા હારાં નાંય માનજે, તે પોરમેહેરા ઠીક સમાયાવોય ઇનામ મેળવુહુ.
આંય પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ કા પોરમેહેર ચ્યા મહિમામય શક્તિ વાપર કોઇન તુમહાન બોજ મજબુત બોનાવે, કા તુમા ધીરજથી એને આનંદથી તુમહે દુઃખ સહન કોઇ હોકે.
જોવે આમા આમહે પોરમેહેર આબાલ પ્રાર્થના કોઅજેહે, તો ચ્યે કામે જ્યેં તુમા પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅલા લીદે કોઅતેહે, એને વિસ્વાસી લોકહા મોદાત કોઅરાહાટી તુમા કોઠણ મેઅનાત કોઅતેહે કાહાકા તુમા ચ્યાહાવોય પ્રેમ કોઅતેહે, તુમા સતાવણી સહન કોઅતેહે કાહાકા તુમા પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા પાછા યેયના આશા કોઅય રીઅલે હેય.
જોવે આમહે પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્ત પાછો યેઅરી, તોવે તુમહાન છોડીન આમહે આશા એને આનંદ, આમહે મહિમા મુગુટ કું રોય? કાય તી તુમા નાંય હેય?
આમા પ્રાર્થના કોઅજેહે કા તો તુમહે મોનાલ એહેકોય મજબુત કોએ, કા જોવે આમહે પ્રભુ ઈસુ આપહે બોદા પવિત્ર લોકહાઆરે પાછો ફિરીન યેય તે તો આમહે પોરમેહેરા એને આબા હારકો પવિત્ર એને દોષવોગાર રોય.
આબ્રાહામાય બોજ સમય લોગુ ઘીરજ રાખ્યાં પાછે વાયદા ફળ મેળવ્યા.
ઓ બાહાબોઅયેહેય, યોક બિજા નિંદા મા કોઅહા, જો આપહે આર્યા વિસ્વાસી નિંદા કોઅહે, કા આપહે આર્યા વિસ્વાસીવોય દોષ લાવહે, તો નિયમા નિંદા એને નિયમાહા ન્યાય કોઅહે, બાકી તું નિયમા નિંદા કોઅતોહો, તે તું નિયમાહાન પાળનારો નાંય, બાકી તું નિયમાહા ન્યાય કોઅનારો હેય.
ઓ બાહાબોઅયેહેય, જ્યા ભવિષ્યવક્તાહાય પ્રભુ નાવામાય વાતો કોઅયો, ચ્ચાહાન દુઃખ વેઠાડા એને ધીર રાખનામાય યોક નમુના હુમજા.
તુમહે હોના ચાંદિલ કાટ લાગી ગીયોહો, એને તી કાટ તુમહે વિરુદ યોક સાક્ષીદાર ઓઅરી, ઈ તુમહે શરીરાલ આગાડા હારકા હોલગાડી દેએરી. તુમહાય છેલ્લા દિહાહામાય મિલકાત બેગી કોઅયીહી.
એને ચ્યે આખરી, “ચ્યા યેઅના વાયદા હાચ્ચા નાંય હેય, તો કોદહીજ નાંય યેઅરી, આમા એહેકેન આખજેહે કાહાકા જોવેને આગલ્યા વડીલ મોઅઇ ગીયા, જ્યા બોજ સમયા પેલ્લા રોતા આતા, તોવેને બોદા કાય જેહેકેન તેહેકેનુજ હેય. વસ્તુ તોહડયો હેય, જેહેકેન ચ્યો કાયામન્યો રિયહો, જોવેને પોરમેહેરે દુનિયા બોનાડયાહા.”