6 તુમાહાય ન્યાયી માઅહાલ દોષી ઠોરવીન માઆઇ ટાક્યોહો, તો તુમહે વિરુદ નાંય કોએ.
બાકી જોવે ખેડુતાહાય ચ્યા પોહાલ યેતા દેખ્યા, તે ચ્યાહાય યોક બીજહાન આખ્યાં, ‘એલો તે વારસદાર હેય, ચાલા, એલાલ આપા માઆઇ ટાકતા, તોવે વારસો આપહે ઓઅઇ જાઅરી.’
મુખ્ય યાજક એને આગેવાન લોકહાન એહેકેન હોમજાડ્યા કા બારાબ્બાસાલ માગી લેઅના, એને ઈસુવાલ માઆઇ ટાકાડના.
બાકી આંય તુમહાન ઈંજ આખતાહાવ કા, દુષ્ટા બોદલો નાંય લેઅના, બાકી જો કાદો તો જમણા ગાલાવોય થાપડે કોઇન ઠોકે, તે બિજો ગાલ બી ચ્યાએછે ફીરવી દે.
તોવે ચ્યે આખ્યાં, આંય આગલ્યા ડાયાહા પોરમેહેરે તુલ યાહાટી ઠરાવ્યોહો કા તું ચ્યા ઇચ્છાલ જાંએ, એને ચ્યા ન્યાયી એટલે મસીહાલ એએ, એને ચ્યા આવાજ વોનાયે.
તુમહે આગલ્યા ડાયહાય બોદા ભવિષ્યવક્તાહા આરે ખારાબ કોઅયા જ્યાહાલ પોરમેહેરાય દોવાડલા આતા, ચ્યાહાય ચ્યા ભવિષ્યવક્તાહાલ માઆઇ ટાક્યા જ્યાહાન ખ્રિસ્ત જો ન્યાયી હેય ચ્યા યેયના ભવિષ્યવાણી કોઅયેલ, એને આમી તુમા ચ્યાલ દોઅનારા એને માઆઇ ટાકનારા બોન્યા.
એને પવિત્રશાસ્ત્ર માઅને જો અધ્યાય તો વાચતો આતો, તો ઓ આતો; “તો ગેટા રોકો વદ કોઅરા ચ્યાલ લેય ગીયા, એને જેહેકેન ગેટા બુરાં કાતારનારાહા હામ્મે ઠાવકા રોહે, તેહેકેન તોબી ઠાવકોજ રિયો.
એને મા માઅહે જીં માઅહું બોરહાકોય પોરમેહેરાઆરે ન્યાયી ઠોરલાં હેય તી જીવતા રોય, એને જો ચ્યાય માયેવોય બોરહો કોઅના બંદ કોઅય દેનો તે ચ્યાથી આંય ખુશ નાંય ઓઉં.”
બાકી તુમહાય ચ્ચા ગરીબા અપમાન કોઅયાહાં, તુમા જાંઅતાહા કા યા મિલકાતવાળાજ લોક હેય જ્યા તુમહેવોય જુલુમ કોઅતાહા, એને ચ્ચાજ હેતા જ્યા તુમહાન બળજબરી કોય કોચરીમાય લેય જાતહા.
તુમા ઇચ્છા કોઅતાહા, બાકી તુમહાન નાંય મીળે યાહાટી તુમા યાલ મિળવાહાટી ખૂન કોઅતાહા, એને તુમા લોબ કોઅતાહા બાકી કાયજ નાંય મિળવેત. યાહાટી તુમા લોડાય જગડો કોઅતાહા, તુમહાન યાહાટી નાંય મીળે; કાહાકા તુમા યાલ પોરમેહેરાપાઅને નાંય માગેત.
જેહેકેન કા પવિત્રશાસ્ત્ર આખહે, “જો યોકા હારા માઅહા તારણ ઓઅના ઓલા કઠીણ હેય, તે ખારાબ માઅહા એને પાપી નોક્કીજ બોચનારા નાંય.”