3 તુમા માગતાહા તેરુંબી તુમહાન નાંય મીળે, કાહાકા ખારાબ ઇચ્છાકોય માગતાહા, યાહાટી કા આપહે મોજ-મોજ્યામાય ઉડવી દા.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા ઈ નાંય જાંએ કા તુમા કાય માગતેહે? કાય તુમા બોગવાં હાટી તિયાર હેય, જેહેકોય આંય બોગાવનારો હેય, મોઅરાંહાટી જેહેકોય આંય મોઅહી?” ચ્યાહાય ઈસુલ આખ્યાં, “આમહે કોય ઓઅઇ હોકી.”
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા ઈ નાંય જાંએ કા તુમા કાય માગતાહા? કાય તુમા બોગવાં હાટી તિયાર હેય, જેહેકોય આંય બોગાવનારો હેય; મોઅરાંહાટી જેહેકોય આંય મોઅહી?”
કાહાકા જો કાદો માગહે, ચ્યાલ મિળહે; એને જો કાદો હોદહે, ચ્યાલ જોડહે; એને જો કાદો ઠોકહે, ચ્યાહાટી ઉગાડી દેવામાય યેહે.
કોલહાક દિહયા પાછે વાહનો પોહો જીં કાય ચ્યા આતા તી બોદા યોકઠા કોઇન દુર દેશામાય જાતો રિયો, એને તાં ખારાબ કામાહામાંય ચ્યાય ચ્યા બોદી મિલકાત ખોરચી દેની.
બાકી જોવે તો પોહો, જ્યાંય તો મિલકાત દુર જાયને વેશ્યાહાઆરે ખોરચી ટાકી, તો યેનો તે ચ્યાહાટી તુયે પાળલાં વાછડાં માંઈને રાંદાડયા.’
તુમહામાય લોડાય એને જગડો કેસને યેતહા? ઈ ચ્ચે સ્વાર્થી ઇચ્છાકોય યેતહે જીં તુમહેમાય જુલાતેહે.
એને જીં કાય આપા પોરમેહેરાપાઅને માગતેહે, તી આમહાન ચ્ચા પાઅને મિળહે, કાહાકા આપા ચ્ચા આગનાહા પાલન કોઅતાહા, એને આમા તીંજ કોઅજેહે જીં ચ્ચાલ હારાં ગોમહે.
આપા પોરમેહેરાઆરે જોડાલા રોજહે તોવે એને આપહાન પોરમેહેરાવોય પુરી ખાત્રી હેય કા જોવેબી આપા ચ્યા ઇચ્છા પરમાણે માગતાહા, તોવે તો આપહે વોનાયેહે.