Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




એફેસીઓને પત્ર 5:3 - ગામીત નોવો કરાર

3 કાહાકા તુમા પોરમેહેરા લોક હેતા, યાહાટી તુમહે વોચ્ચે કોઅહા પ્રકારા વ્યબિચાર, એને કોઅહાબી પ્રકારા ખારાબ કામ, કા લોબા વિચાર નાંય યા જોજે.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




એફેસીઓને પત્ર 5:3
58 Iomraidhean Croise  

કાહાકા ચ્યા મોનામાઅરે ખારાબ વિચાર, ખૂન, વ્યબિચાર, લુચ્ચાઈ, ચોરી, જુઠી સાક્ષી, નિંદા ઓહડે બોદે પાપે નિંગતેહે.


પાછે ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “હાચવીન રા, એને બોદા લોબથી બોચી રોજા, કાહાકા જીવન કિમત્યા હેય તુમહે વોદારી મિલકાતે લેદે નાંય હેય.”


પોરૂષી લોક જ્યા લોબી આતા, યો વાતો વોનાયને ઈસુ મશ્કરી કોઅરા લાગ્યા.


બાકી ચ્યાહાન યોક ચિઠ્ઠી લોખી દોવાડા, ઈ આખાહાટી કા ચ્યા માહાં નાંય ખાય જીં લોકહાય મુર્તિહયેલ ચોડાવ્યાહા, વ્યબિચારાથી દુર રોય, ગોગી દાબીન માઅલા જોનાવરા માહાં નાંય ખાય એને જોનાવરહા લોય નાંય પિયે.


માયે કાદા હોના ચાંદી, કા ડોગલાં લાલચ નાંય કોઅયા.


યાહાટી ચ્ચા બોદા પ્રકારા અધર્મ ખારાબ કામે, એને લોબ, એને દુશ્માની વિચારાહાકોય બોરાય ગીયા, એને ડાહ, એને ખૂન, એને જગડા, એને છલ, એને ઓદરાયેથી ભરપુર ઓઈ ગીયા, એને ચુગલ્યો કોઅનારે,


જીં પ્રભુ હેય, ચ્યા આદર કોઆ, એને જ્યેં વાતમાય ચ્યેલ તુમહે મોદાતે ગોરાજ હેય તી મોદાત કોઆ, કાહાકા ચ્યેય બોજ લોકહા એને મા બી બોજ મોદાત કોઅલી હેય.


તુમા તુમહે પોતાના શરીરા અવયવાલ ખારાબ કામ કોઅરાહાટી પાપાલ નાંય હોપતે, બાકી પોતાલ મોઅલા માઅને જીવી ઉઠના હોમજીન તુમહે જીવનાલ પોરમેહેરાલ હોઅપી દા, એને તુમહે શરીરા અવયવાલ હારેં કામ કોઅરાહાટી તુમહે જીવનાલ પુરીરીતે પોરમેહેરાલ હોઅપી દા.


એને આપહાય વ્યબિચાર નાંય કોઅના, જેહેકેન ચ્યાહાય વ્યબિચાર કોઅયો એને યોકાજ દિહ્યામાય તેવીસ ઓજાર માઅહે મોઅઇ ગીયે.


આંય લોકહાન એહેકેન આખતા વોનાયોહો, કા તુમહે મંડળીમાય તુમહેમાઅને કોલહાક લોક વ્યબિચાર કોઅતાહા, બાકી ઓહડા વ્યબિચાર અવિસ્વાસી લોકબી નાંય કોએ, કા યોક માઅહું પોતેજ આબહા બીજી થેઅયેલ દોનારી બોનાડેહે.


માન બોદાંજ ખાઅના પોરવાનગી હેય, એને ખાઅના શરીરાહાટી હેય, ઈ હાચ્ચાં હેય બાકી પોરમેહેર શરીર એને ખાઅના બેનહ્યાલ નાશ કોઅરી, આપહે શરીર વ્યબિચારાહાટી નાંય હેય, બાકી આપહે શરીર પ્રભુહાટી હેય, એને પ્રભુ સેવા કોઅરાહાટી બોનલા હેય.


વ્યબિચાર બિલકુલ નાંય કોઅના, કાહાકા જોલા બિજા પાપ શરીરાલ પ્રભાવિત નાંય કોએ, ઓલા ઓ પાપ કોઅહે, બાકી વ્યબિચાર કોઅનારો પોતાના શરીરા વિરુદ પાપ કોઅહે.


એને કાય એહેકેન નાંય ઓએ કા જોવે આંય તુમહાન પાછો મિળાં યાંવ, મા પોરમેહેર માન અપમાન કોએ એને માન ઘોણા જાંઅહા હાટી પાછા શોક કોઅરા પોડે, જ્યાહાય પેલ્લા પાપ કોઅયેલ એને ચ્યાહાય ખારાબ કામ, વ્યબિચાર, એને લુચ્ચાઈ કોઅના બંદ નાંય કોઅયા ઓરી.


કાહાકા અવિસ્વાસી લોકહા ગુપ્તમાય કોઅલા ખારાબ કામહા બારામાય વાત કોઅના બી શરામ યેહે.


કાહાકા તુમા હારેકોય જાંઅતાહા કા કાદાબી વ્યબિચારી માઅહું, કા ખારાબ માઅહું, કા લોબ કોઅનારા માઅહું જીં મુર્તિ પાગે પોડના હારકા હેય, ઓહડા માઅહું કોવેબી ખ્રિસ્તા એને પોરમેહેરા રાજ્યા ભાગીદાર નાંય બોની.


દિયાન રાખા કા તુમા ખ્રિસ્તા હારી ખોબારે હારકા જીવન જીવા, એને આંય તુમહે ઈહીં યેયન તુમહાન મિળું કા નાંય મિળું, પાછે દુઉરે તુમહે ખોબાર વોનાયુ, તેરુ તુમહે બારામાય ઓહડી ખોબાર મિળાં જોજે કા તુમા યોકુજ વિચાર રાખીન એને યોકમોન ઓઇન હારી ખોબારે બોરહાહાટી મેઅનાત કોઅતે રા.


યાહાટી ચ્યા ખારાબ કામહાલ કોઅના છોડી દા જ્યેં તુમહે પાપી સ્વભાવાનુસાર હેય, એટલે વ્યબિચાર, અશુદ્ધતા, ખારાબ વાસના, ખારાબ ઇચ્છા એને લોબ જીં મુર્તિપુજા હારકા હેય.


કાહાકા પોરમેહેરા મોરજી ઈજ હેય, કા તુમહાન પવિત્ર બોના જોજે, એને વ્યબિચાર નાંય કોઅરા જોજે.


કાહાકા પોરમેહેરે આપહાન ખારાબ જીવન જીવાહાટી નાંય, બાકી પવિત્ર જીવન જીવાહાટી હાદલા હેય.


બાકી ચ્યેહેન બિજા લોકાહાહાટી હારેં કામ કોઇન પોતાલ સુંદર બોનાડા જોજે, કાહાકા પોરમેહેરા ભક્તિ કોઅનાર્યે થેએયેહેન ઈ ઠીક બી હેય.


દારુડ્યો એને મારકુટ કોઅનારો નાંય, બાકી શાંત સ્વભાવા માઅહું જોજે, એને જગડો કોઅનારો નાંય, એને પોયહા લોબી નાંય રા જોજે.


કાહાકા પોયહા લોબ બોદી જાતી ખારાબ વાતહે મુળ હેય, ચ્યાલ મિળવાહાટી કોશિશ કોઅનારા કોલહાક લોકહાય ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅના બંદ કોઅય દેનલા હેય, એને ચ્યા લીદે ચ્યાહાય પોતાલ બોજ દુઃખહાકોય વિંદી લેદલા હેય.


કાહાકા લોક પોતાવોયજ પ્રેમ કોઅનારા બોની, પોયહા લોબી, ડીંગમાર એને અભિમાની બોની જાય, એને બિજા લોકહા નિંદા કોઅનારા બોની જાય. પોતે આયહે-આબહા આખલ્યા નાંય માનનારા, એને કાદા આભાર નાંય માનનારા, અપવિત્ર,


તું યા લોકહાન હિકાડાંહાટી પોરવાનગી નાંય દેઅના, કાહાકા ચ્યા લોક જ્યો વાતો નાંય હિકાડાં જોજે ચ્યો હિકાડતાહા, એને લોકહા બોરહાલ નુકસાન કોઅતાહા, ચ્યા એહેકેન યાહાટી કોઅતાહા કા ચ્યાહાન પોયહા મીળે.


કાહાકા યોક અધ્યક્ષ પોરમેહેરા કામહાલ દેખરેખ કોઅના લીદે કાય દોષ નાંય રા જોજે, કાદાબી વાત નાંય માનનારો, ખીજર્યો નાંય જોજે, દારુડ્યો નાંય જોજે, જોગડો કોઅનારો નાંય જોજે, પોયહા લોબ્યો નાંય જોજે.


એને તેહેકેનુજ ડાયેં થેએયેહેન હિકાડ, કા પોરમેહેરા ભક્તિ કોઅનારી થેએયેહે હારકા પવિત્ર જીવન જીવા જોજે, બીજહાવોય દોષ થોવનારી નાંય જોજે, દારવા પીનારી નાંય જોજે, બાકી હારાં જીવન જીવાહાટી હિકાડનારી જોજે.


હાચવીન રોજા કા તુમહે વોચમાય કાદો વ્યબિચારી માઅહું નાંય રોય, એને નાંય આબ્રાહામા પોહો એસાવા હારકો ખારાબ રોય. જ્યાંય યોકુજ વેળાયે ખાઅનાહાટી પોતાના જેઠો પોહો ઓઅના ઓદિકાર વેચી દેનો.


આમી આંય તુમહાન વિનાંતી કોઅતાહાંવ, કા વિસ્વાસ્યાહા ચ્યા ટોળા દેખભાલ કોઆ જીં પોરમેહેરા હેય, એને જ્યેં તુમહાન દેખભાલા હાટી હોઅપી દેનલે ગીયહેં. ઈ મજબુરીથી નાંય, બાકી પોરમેહેરા ઇચ્છા પરમાણે આનંદથી કોઆ. તુમા ઈ કામ પોયહા આશાયેથી મા કોઅહા બાકી પોરમેહેર એને લોકહા સેવા કોઅના ઇચ્છાથી કોઆ.


પોરમેહેર બોદા ખારાબ લોકહાન સજા દેઅરી, બાકી તો ચ્યા જુઠા માસ્તારાહાન નોક્કીજ સજા દેઅરી, જ્યા પોતાના ખારાબ એને શરીરા ઇચ્છાથી કામ કોઅતેહે, એને જો પોતાવોય પોરમેહેરા અસ્વીકાર કોઅતાહા. ચ્યા જિદ્દી એને અભિમાન્યા હેય. ચ્યે મહિમામય હોરગા પ્રાણ્યા બારામાય અપમાન કોઇન ખારાબ બોલનાથી નાંય બીએ.


ચ્યે હર યોક થેઅયેઆરે વ્યબિચાર કોઅરા માગતેહે, જ્યાલ ચ્યે એઅતેહે. ચ્યે પાપ કોઅના મોકો હોદનાથી કોદહી નાંય ચુકેત. ચ્યે ચ્યા લોકહાન દોગો દેતહેં, જ્યા ખ્રિસ્તાવોય મજબુતથી બોરહો નાંય કોએત, એને ચ્યે ચ્યાહાન પાપા એછે લેય જાતહેં. ચ્યાહા વોદારે ને વોદારે વસ્તુહુલ મેળાવના એછે વોદતા રોઅના લોબ કોઅના ઇચ્છા લીદે પોરમેહેર ચ્યાહાન સજા દેઅરી.


યા જુઠા માસ્તાર લોબ્યા ઓઅરી, એને ચ્યા બોનલી-બોનાડલા દાખલા વોનાડીન તુમહાન દોગો દેઅરી, એટલે તુમહેથી પોયહા કામાવી હોકે. પોરમેહેરે બોજ સમયા પેલ્લા નોક્કી કોઅય લેદલા આતાં, કા તો ચ્યા લોકહાન સજા દેઅરી એને તો એહેકેન કોઅરાહાટી તિયાર હેય, તો નોક્કીજ ચ્યાહા નાશ કોઅય દેઅરી.


બાકી માન તો વિરુદમાય કાય વાતો આખના હેય, કાહાકા તું ચ્યા લોકહા વિરોદ નાંય કોએ જ્યા મંડળીમાય જુઠી શિક્ષા દેતહા, જેહેકેન બોજ પેલ્લા ભવિષ્યવક્તા બાલામાય દેનલી આતી, બાલામાય બાલાક રાજાલ હિકાડયાં કા ઈસરાયેલ લોકહાન પાપ કોઅનાહાટી ઉસરાવાહાટી કાય કોઅરા જોજે. ચ્યાય ચ્યાહાન મુર્તિહીન બલિ ચોડાવલા ખાઅના-ખાઅના એને વ્યબિચાર કોઅના હિકાડયાં.


માયે ચ્યેલ ચ્યે પાપહા પોસ્તાવો કોઅરાહાટી મોકો દેનલો હેય, બાકી તી વ્યબિચાર કોઅના નાંય છોડે.


બાકી જ્યેં સતાવણી ને લીદે, માન મોનાઈ કોઅય દેતહેં, એને માયેવોય બોરહો કોઅના છોડી દેતહેં, ચ્યાહાન ગંધકા આગડામાય ટાકી દેનલા જાય, તેહેકેનુજ ચ્યાહાનબી જ્યેં ખારાબ કામ કોઅતેહે, વ્યબિચાર કોઅતેહે, જાદુ ટોના કોઅતેહે, મુરત્યેહે પૂજા કોઅતેહે, એને બોદે જુઠા બોલનારે, ચ્યાહાનબી ગંધકા આગડામાય ટાકી દેનલા જાય, ઈંજ બિજાં મોરણ હેય.”


બાકી ખારાબ કામ કોઅનારે એને જાદુગાર, એને વ્યબિચાર કોઅનારા, એને ખૂન કોઅનારા એને, મુર્તિ પાગે પોડનારા, એને હર યોકા જુઠા માનનારા એને કોઅનારા ચ્યા બાઆ રોય.


એને જીં હત્યા, એને જાદુ ટોના, એને વ્યબિચાર, એને ચોરી, ચ્યાહાય કોઅલી આતી, ચ્યાહા કોઇન પોસ્તાવો નાંય કોઅયો.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan