6 બાકી આમી ઉઠીન શેહેરામાય જો, કાદો તુલ આખી દી કા તુલ કાય કોઅના હેય.”
બાકી બોજ લોક જ્યેં આમી પેલ્લે હેતેં, ચ્યે પાછલા ઓઅરી, એને જ્યેં આમી પાછલા હેય, ચ્યે પેલ્લે ઓઅરી.
તોવે લોકહાય ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “પોરમેહેરા ડોંડ પાયને બોચાંહાટી આમા કાય કોઅજે?”
ચ્યાહાય આખ્યાં, “આમહાન હોવ સૈનિકાહા સુબેદાર કરનેલીયુસાય દોવાડયાહા, તો ન્યાયી એને બોરહો થોવનારો એને પોરમેહેરાલ બીઅનારો એને બોદી યહૂદી જાત્યે લોકહામાય હારાં માઅહું હેય, ચ્યેય યોક પવિત્ર હોરગા દૂત થી ઈ હોમજણ મેળવ્યા, કા તુલ પોતાના ગોઓ હાદિન તોપાઅને વચન વોનાયે.”
યાહાટી યાફા શેહેરમાય માઅહે દોવાડીન સિમોનાલ જ્યાલ પિત્તર આખાયેહે, ચ્યાલ હાદિલે, તો દોરિયા મેરાવોય સિમોન જો, ચામડાહા ધંદો કોઅનારા ગોઅમે રોય રિઅલો હેય, જોવે તો યેઅરી, તોવે તો તુમહાન પોરમેહેરાઇહીને યોક સંદેશ આખી.
તો સિમોન, ચામડાહા ધંદો કોઅનારા પાય રોય રિયહો, જ્યા ગુઉ દોરિયા મેરે હેય.”
જોવે લોક ઈ વોનાયા, તોવે આપા બોજ દોષી હેજે એહેકેન જાંઅયા, તોવે ચ્યા પિત્તરાલ એને બિજા પ્રેષિતાહાલ પુછા લાગ્યા, “ઓ બાહાહાય આમા કાય કોઅજે?”
તોવે માયે આખ્યાં, ઓ પ્રભુ, આંય કાય કોઉ? પ્રભુવે માન આખ્યાં, ઉઠીન દમસ્ક શેહેરમાય જો, એને જીં કાય કોઅના ઠરાવલા ગીઅલા હેય તાં તુલ બોદા આખી દેવામાય યી.
બાકી તું ઉઠ, પોતાના પાગવાહાવોય ઉબો ઓઓ, કાહાકા માયે તુલ યાહાટી દર્શન દેનહા કા તુલ આંય સેવક બોનાડુ એને જીં દર્શન તું એઅય ચુકયોહો, એને જીં દર્શન પાછે એઅહે ચ્ચા સાક્ષીદાર બી બોનાડુ.
શાઉલે પુછ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તું કું હેય?” ચ્યેય આખ્યાં, “આંય ઈસુ હેય, જ્યાલ તું સતાવતોહો.
પાછે યશાયા ભવિષ્યવક્તાકોય પોરમેહેરાય આખ્યાં, “જ્યેં માન નાંય હોદા આતેં, ચ્યાહાય માન પામી લેદહો, એને જ્યેં માન પુછા બી નાંય આતેં, ચ્યાહાવોય આંય પ્રગટ ઓઈ ગીયો.”
કાહાકા ચ્યે પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅનાકોય ન્યાયી બોનાડયેહે યે વાતથી ઓજાણ્યા ઓઇન, પોતે ન્યાયી બોનાહાટી કોશિશ કોઅય રીઅલા આતા, યાહાટી ચ્યા પોરમેહેરાકોય ન્યાયી નાંય બોન્યા.
પોરમેહેરાય મૂસા નિયમ યાહાટી દેના કા લોકહાન ખોબાર પોડે એને આજુ વોદારી પાપ નાંય કોએ, બાકી જોવે લોકહાય બોજ પાપ કોઅયા, તાં પોરમેહેરાય જીં સદા મોયા દેખાડી તી ચ્યા કોઅતા બોજ ઓઅય ગીયી.
પેલ્લા આંય મૂસા નિયમ જાંઅયા વોગર રોતો આતો, બાકી જોવે માયે મૂસા નિયમ જાંઅયા, તોવે મા મોનામાય પાપ કોઅના ઇચ્છા વોદી ગીયી, એને આંય પોરમેહેરાપાઅને દુઉ ઓઅય ગીયો.
યાહાટી મા પ્રિય વિસ્વાસ્યાહાય, જેહેકેન તુમા કાયામ મા વાત માનતેહેં, તેહેકેન આમીબી મા તુમહેઆરે રોઅનાથી વોદારી મા તુમહેઆરે નાંય રોઉં તેરુંબી તુમા બોદા બિઅતે એને કાપતેહેં એહેકેન ચ્ચા કામહાલ કોઅતા જાં જીં ચ્ચા લોકાહાહાટી ઉપયોગી હેય જ્યાહાન પોરમેહેરાય બોચાવી લેદલા હેય.
બાકી પોરમેહેર આમહાન ઓહડી ખારાબ ઇચ્છાયેહે વિરુદ ઉબા ઓઅરાહાટી આજુબી સદા મોયા કોઅહે યાહાટી પવિત્રશાસ્ત્રમાય ઈ લોખલાં હેય કા, “પોરમેહેર ઘમંડયાહાન વિરુદ કોઅહે, બાકી નમ્ર માઅહાવોય સદા મોયા કોઅહે.”