2 તોવે ચ્યા બારા પ્રેષિતાહાય યેરૂસાલેમ બિજા શિષ્યાહાલ ચ્યાહાપાય હાદિન આખ્યાં, “આમહાન પોરમેહેરા વચન હિકાડના છોડીન ખાઅના-પિઅના સેવાયેમાય રોઅના ઠીક નાંય હેય.
તે આમી આખા, આમા કાય કોઅજે? લોક નોક્કીજ વોનાયી કા તું ઈહીં યેનહો.
કાહાકા કૈદ્યાલ દોવાડના એને જ્યા દોષ ચ્ચાવોય લાવલા ગીઅલા, ચ્ચાહાન નાંય આખના, માન હારાં નાંય લાગ્યા.”
બાકી પિત્તર એને યોહાનાય ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમાંજ ઠોરવા, કા કાય ઈ પોરમેહેરા આગલા હારાં હેય, કા આમા પોરમેહેરા વાતે કોઅતા તુમહે વાત માનજે?
ચ્યા દિહીહયામાય જોવે ઈસુવોય બોરહો કોઅનારાહા ગોણત્રી વોદતી લાગી, તોવે યુનાની ભાષા બોલનારા શિષ્યહાય હિબ્રુ બોલનારાહા શિષ્યહા વિરુદ કુરકુર કોઅરા લાગ્યા, “દિનેરોજ ખાઅના-પિઅના માય આમહે વિધવા બાયહે ખોબાર નાંય લેદલી જાય.”
યાહાટી ઓ બાહાહાય, આપહે માઅને હાંત નાવાજલા માટડાહાન જ્યા પવિત્ર આત્માકોય એને બુદ્દિ કોય બોઆલા રોય, ઓહડાહાલ નિવડી લા, કા આમા ચ્યાહાન યા કામ હોઅપી દેજે.
યોક લોડાઈ કોઅનારો સૈનિક જો સૈનીકામાય ભરતી હેય, યોકાજ સમાયામાય બિજા કામ નાંય કોએ, કાહાકા તો ચ્યા ઓદિકાર્યાલ ખુશ કોઅરા માગહે.