3 ઈસુય દુ:ખ ઉઠાવ્યા એને મોરણા પાછે બોજ પાક્કી સાબિતી કોઇન તો જીવતો હેય એહેકોય દેખાડયાં, એને ચાળીસ દિહયા લોગુ તો પ્રેષિતાહાલ દેખાતો રિયો, એને પોરમેહેરા રાજ્યા વાતો આખતો રિયો.
“ચ્યાહાટી આંય તુમહાન આખહુ, કા પોરમેહેરા રાજ્ય તુમહે પાયરે લેય લેવામાય યી, એને ચ્યાહાન દેનલા જાય, જીં પોરમેહેરા આગનાયો માની.
તોવે, ઈસુ ચ્યેહેન મિળ્યો એને આખ્યાં, “સુખી રા” એને ચ્યેહેય ચ્યા પાહી જાયને એને ચ્યા પાગ દોઇન ચ્યા પાગે પોડયો.
“પાપ કોઅના છોડી દા, કાહાકા હોરગા રાજ્ય પાહી યેય ગીયહા.”
એને તાં ચાળહી દિહી એને ચાળહી રાત ખાઅના નાંય ખાદાં, ચ્યા પાછે ચ્યાલ બુખ લાગી.
પ્રભુ ઈસુ શિષ્યહાઆરે વાત કોઅયા પાછે, એને પોરમેહેરાય ઈસુલ હોરગામાય લેય લેદો, એને પોરમેહેરા જમણા આથા એછે માનાપાનાહાતે બોહી ગીયો.
યોક આઠવડયા પાછે ચ્યા શિષ્ય પાછા ગોઅમે આતા, એને થોમા ચ્યાહાઆરે આતો, એને બાઅણા બંદ આતા, તોવે ઈસુય યેયન એને વોચમાય ઉબા રોયન આખ્યાં, “તુમહાન શાંતી મીળે.”
યે વાતહે પાછે ઈસુ પોતાલ તીબીરીયાસ દોરિયા મેરે ચ્યા શિષ્યહાન દેખાયો, એને ઈ એહેકેન જાયા.
ઈ તીજેદા હેય, ઈસુવે મોઅલા માઅને ઉઠયા પાછે ચ્યા શિષ્યહાન દર્શન દેના.
એને તો ચ્યાહાન જ્યેં ચ્યાઆરે ગાલીલ ભાગામાઅને યેરૂસાલેમ શેહેરામાય યેનલે આતેં. તો બોજ દિહી લોગુ ચ્યા શિષ્યહાન દેખાતો રિયો, લોકહા હામ્મે જ્યાહાય ચ્યાલ દેખ્યહો ચ્યેજ ચ્યા સાક્ષી હેય.
એને તોવે પાઉલ સોબાયે ઠિકાણામાય જાયને તીન મોયના લોગુ બિઅયા વોગાર બોલતો રિયો, એને પોરમેહેરા રાજ્યા બારામાય બોલા-બોલી કોઅતો એને હુમજાડતો રિયો.
તોવે પાઉલાહાટી ચ્યાહાય યોક દિહી ઠોરવ્યો, એને બોજ બોદા લોક ચ્યા તાં યોકઠા ઓઅયા, એને તો પોરમેહેરા રાજ્યા સાક્ષી દેતા, એને મૂસા નિયમશાસ્ત્ર એને ભવિષ્યવક્તાહા ચોપડયેહે માઅને ઈસુ બારામાય હોમજાડી-હોમજાડીન હાકાળેહેથી વોખાતાહાલોગુ વર્ણન કોઅતો રિયો.
એને જ્યા ચ્યાપાય યેતા આતા, ચ્યા બોદહાન મિળતો રિયો એને બિક વોગાર એને રુકાવાટ વોગર પોરમેહેરા રાજ્યા પ્રચાર કોઅતો એને પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા વાતો હિકાડતો રિયો.
બાકી જોવે લોકહાય પોરમેહેરા રાજ્યા એને ઈસુ ખ્રિસ્તા નાંવા હારી ખોબારેવોય ફિલિપા સંદેશ વોનાયને બોરહો કોઅયો, તોવે બોદે થેઅયો એને માટડાહાંય બાપતિસ્મા લેદા.
કાહાકા પોરમેહેરા રાજ્યામાય ખાઅના-પિઅના મોહત્વા નાંય હેય, બાકી મોહત્વા ઈ હેય કા ન્યાયી જીવન, શાંતી એને આનંદ હેય, જીં પવિત્ર આત્મા દેહે.
કાહાકા ચ્ચાય આપહાન સૈતાના તાબામાઅને છોડાવ્યા એને ચ્યા પ્રિય પાહા રાજ્યામાય લેય યેનો.
કા તુમા ઓહડા જીવન જીવા જ્યાથી પોરમેહેર ખુશ ઓએ, જો તુમહાન પોતાના રાજ્યામાય એને મહિમામાય હાદહે.
આમા ચ્યા વચના બારામાય લોખી રીઅલા હેય, જીં જીવના વચન હેય, તી ઈ દુનિયા બોના પેલ્લા આતા. ચ્યા આમા વોનાયા, એને ચ્યાલ આમહાય ડોળાહાકોય દેખ્યા, એને આમહાય ચ્યાલ ધ્યાન દેયને એઅયા એને આથાકોય આથલ્યા.