10 એને ઈસુ જાતી સમયે જોવે ચ્યા આકાશા એછે એઅઇ રીઅલા આતા, તોવે અચાનક, બેન માટડા ઉજળેં ડોગલેં પોવલા ચ્યાહા પાહી યેયન ઉબા રિયા,
તાં ચ્યાહા આગલા ઈસુવા રુપ બોદલાય ગીયા. એને ચ્યા મુંય દિહા રોહણ્યે રોકા ચોમકા લાગ્યા એને ચ્યા ફાડકે ઉજવાડા રોકે ઉજળેંફુલ ઓઅઇ ગીયે.
ચ્યા રુપ વીજે હારખા એને ચ્યા ફાડકે બરફા હારકે ઉજળેં આતેં.
જોવે ચ્યો બાયો કોબારે પાહી યેન્યો એને માજા ગીયો, તે ચ્યેહેય દેખ્યાકા યોક જુવાન્યાલ ઉજળેં ફાડકે પોવીન જમણી બાજુ બોઠલો દેખ્યો, તોવે ચ્યો બોજ બિઇ ગીયો.
જોવે ચ્યો યે વાતહે વિચારહામાય આત્યો તોવે, બેન માટડા ઉજળેં ચોમાકતે ફાડકે પોવીન ચ્યેહે પાહી યેઇન ઉબા રિયા.
બેન હોરગા દૂતહાન ઉજળેંફુલ ડોગલેં પોવલા યોક ટોલપ્યેએહે એને યોક પાગહાહે બોઠલા દેખ્યા, જાં ઈસુવા કુડી થોવલી આતી.
યોક દિહી તીન વાગ્યા સમયે દર્શનામાય ચોખ્ખેરીતે દેખ્યાં કા પોરમેહેરા યોક હોરગા દૂત ચ્યા પાહાય યેયન આખ્યાં, “ઓ કરનેલીયુસ.”
કરનેલીયુસાય પિત્તરાલ આખ્યાં, ચાર દિહી પેલ્લા, યેજ સમયે, આંય ગોઅમે બોપરેહે તીન વાગ્યે પ્રાર્થના કોઇ રિઅલો આતો, કા યોક માટડો ઉજળેં ફાડકે પોવીન, મા હામ્મે યેયન ઉબો રિયો.
બાકી સારદીસ શેહેરામાય કોલહાક વોછા લોક હેય, જ્યાહા જીવન પાપાકોય અશુદ્ધ નાંય ઓઅલા હેય, ચ્યે ઉજળેં ડોગલેં પોવીન મા આરે ફિરી, કાહાકા ચ્યે લાયકે હેતેં.
તોવે માયે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ માલિક, આંય નાંય જાંઆવ બાકી તું જાંઅતોહો.” પાછો ચ્યાય માન આખ્યાં, “યેં ઉજળેં ડોગલેં પોવલા ચ્યા લોક હેય જ્યાહાય બોજ મોઠા સતાવા અનુભવ કોઅલો હેય, ચ્યાહાય ગેટા લોયાકોય પોત-પોતાલ પોરમેહેરા નોજરેમાય શુદ્ધ બોનાવી લેદલા હેય.”