Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




2 તિમોથી 3:2 - ગામીત નોવો કરાર

2 કાહાકા લોક પોતાવોયજ પ્રેમ કોઅનારા બોની, પોયહા લોબી, ડીંગમાર એને અભિમાની બોની જાય, એને બિજા લોકહા નિંદા કોઅનારા બોની જાય. પોતે આયહે-આબહા આખલ્યા નાંય માનનારા, એને કાદા આભાર નાંય માનનારા, અપવિત્ર,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




2 તિમોથી 3:2
43 Iomraidhean Croise  

તે તો ચ્યા આબહા આદર નાંય કોએ, એહેકેન તુમહે વડીલાહા રુડી પાળાહાટી તુમા પોરમેહેરા નિયમશાસ્ત્ર પાળના છોડી દેતહા.


પાછે ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “હાચવીન રા, એને બોદા લોબથી બોચી રોજા, કાહાકા જીવન કિમત્યા હેય તુમહે વોદારી મિલકાતે લેદે નાંય હેય.”


પોરૂષી લોક જ્યા લોબી આતા, યો વાતો વોનાયને ઈસુ મશ્કરી કોઅરા લાગ્યા.


બાકી તુમહે દુશ્મનાહા વોય પ્રેમ કોઆ, એને ભલા કોઆ, એને બોદલે એને પાછા મિળના આશા રાખ્યા વોગાર ઉછના દિયા, એને તુમહેહાટી મોઠા ફળ ઓઅરી, એને તુમા પરમપ્રધાન પોરમેહેરા પાહા બોનહા, કાહાકા તો જ્યા લોક ધન્યવાદ નાંય કોએ એને ખારાબ લોકહાવોય બી દયાળુ હેય.


કાહાકા યા દિહીહયા પેલ્લા થિયુદાસ નાંવા માઅહું યેના, તો ઈ આખે કા તો યોક મોઠા માઅહું હેય એને લગભગ ચાર હોવ માઅહે ચ્યા શિષ્ય બોની ગીયે, એને ચ્યાલ માઆઇ ટાક્યો, એને ચ્યાલ માનનારે વિખરાય ગીયે એને ચ્યાહા નાશ ઓઅયા.


તોવે ડાળખીવોય અભિમાન નાંય કોઅના, એને જો તું અભિમાન કોઅહે તોવે યાદ રાખ કા ડાળખી મુળહાન નાંય, બાકી મુળ ડાળખ્યેહેન સાંબાળેહે.


એને ખ્રિસ્ત યા લીદે મોઅયો, કા જ્યેં જીવતે હેય, ચ્યે આગલા પોતાલ ખુશ કોઅરાહાટી નાંય જીવે, બાકી ચ્યાહાહાટી જીવે જો ચ્યાહાહાટી મોઅયો એને જ્યાલ પોરમેહેરે મોઅલાહામાઅને પાછો જીવતો કોઅયો.


કાહાકા બિજા બોદા પોતાજ કાળજી કોઅતાહા એને ઈસુ ખ્રિસ્તા વાતહેહાટી કાળજી નાંય કોએ.


યાહાટી ચ્યા ખારાબ કામહાલ કોઅના છોડી દા જ્યેં તુમહે પાપી સ્વભાવાનુસાર હેય, એટલે વ્યબિચાર, અશુદ્ધતા, ખારાબ વાસના, ખારાબ ઇચ્છા એને લોબ જીં મુર્તિપુજા હારકા હેય.


તો પોરમેહેરા વિરોદ કોઅરી એને જ્યાહાલ દેવો માનીન ભક્તિ કોઅતાહા ચ્યાહા વિરોદ કોઅરી તો એહેકેનબી જાહેર કોઅરી કા તોજ મોઠામાય મોઠો પોરમેહેર હેય એને પોરમેહેરા દેવાળામાય બોહરી.


ચ્યાહામાઅને હુમનાયુસ એને સિકંદર હેય, માયે ચ્યાહાન સૈતાના શક્તિ ઓદિકારા તાબે કોઅનાકોય ડૉડ દેનલા હેય, કા ચ્યા પોરમેહેરા નિંદા કોઅના બંદ કોઅય હોકે.


આમા જાંઅજેહે કા મૂસા નિયમ હારાં લોકહાહાટી નાંય, બાકી ચ્યા લોકહાહાટી જ્યા પોરમેહેરા નિયમાહાલ દિયાન નાંય દેય એને ચ્યાહા પાલન નાંય કોએત. એને ચ્યા લોક જ્યા પોરમેહેરા ભક્તિ નાંય કોએત એને સાદા પાપ કોઅતા રોતહા. એને ચ્યા લોક જ્યા ખારાબ હેય, એને પોરમેહેરાલ આદર નાંય કોએત. એને ચ્યા લોક જ્યા પોતે આયહે-આબહાલ એને બીજહાન માઆઇ ટાકતાહા.


દારુડ્યો એને મારકુટ કોઅનારો નાંય, બાકી શાંત સ્વભાવા માઅહું જોજે, એને જગડો કોઅનારો નાંય, એને પોયહા લોબી નાંય રા જોજે.


કાહાકા પોયહા લોબ બોદી જાતી ખારાબ વાતહે મુળ હેય, ચ્યાલ મિળવાહાટી કોશિશ કોઅનારા કોલહાક લોકહાય ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅના બંદ કોઅય દેનલા હેય, એને ચ્યા લીદે ચ્યાહાય પોતાલ બોજ દુઃખહાકોય વિંદી લેદલા હેય.


તોવે તો ફુલાય ગીયહો, ચ્યાલ કાય હોમજાય નાંય, બાકી ચ્યાલ મતલબ વોગર વાદ બોલા-બોલી એને નોકામ્યો બડ-બડ કોઅના રોગ હેય, જ્યેથી ફુટફાટ, ઈર્ષ્યા, જગડો, બીજહા નિંદા કોઅના, ખારાબ વાતહે શંકા કોઅના.


બેયમાની કોઅનારા, હઠ કોઅનારા, ઘમંડી, એને પોરમેહેરાવોય પ્રેમ નાંય કોઅનારા બાકી મોજશોક કોઅનારા.


જો તુમા ચ્ચા ખાસ નિયમા આગનાયેહેલ પુર્યો કોઅતાહા જ્યો પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલ્યો હેય, “કા તું પોતાના પોડુસીવોય પોતે હારકો પ્રેમ રાખ,” તે તુમા હારાં કોઅતાહા.


બાકી આમી તુમા આપહે અભિમાના યોજનાયે બારામાય ઘમંડ કોઅતાહા, ઓહડા બોદા ઘમંડ ખારાબ ઓએહે.


બાકી પોરમેહેર આમહાન ઓહડી ખારાબ ઇચ્છાયેહે વિરુદ ઉબા ઓઅરાહાટી આજુબી સદા મોયા કોઅહે યાહાટી પવિત્રશાસ્ત્રમાય ઈ લોખલાં હેય કા, “પોરમેહેર ઘમંડયાહાન વિરુદ કોઅહે, બાકી નમ્ર માઅહાવોય સદા મોયા કોઅહે.”


યેજપરમાણે તુમા જુવાન માટડાહાંય, તુમાબી વડીલ માટડાહા આધીન રા, તુમા બોદા ને બોદા નમ્રતા થી યોકબીજા સેવા કોઆ, કાહાકા કાદો પવિત્રશાસ્ત્રમાય વાચી હોકહે, “પોરમેહેર અભિમાની લોકહા વિરુદ કોઅહે બાકી તો ચ્યા લોકહાહાટી સદા મોયા કોઅહે જ્યા વિનમ્ર હેય.”


પોરમેહેર બોદા ખારાબ લોકહાન સજા દેઅરી, બાકી તો ચ્યા જુઠા માસ્તારાહાન નોક્કીજ સજા દેઅરી, જ્યા પોતાના ખારાબ એને શરીરા ઇચ્છાથી કામ કોઅતેહે, એને જો પોતાવોય પોરમેહેરા અસ્વીકાર કોઅતાહા. ચ્યા જિદ્દી એને અભિમાન્યા હેય. ચ્યે મહિમામય હોરગા પ્રાણ્યા બારામાય અપમાન કોઇન ખારાબ બોલનાથી નાંય બીએ.


બાકી યા જુઠા માસ્તાર જંગલી જોનાવરહા હારકા હેય, યા જોનાવરહાલ નાંય ખોબાર કા કેહેકેન વિચાર કોઅના, એને યાહા ઉદેશ્ય કેવળ દોઆય જાઅના એને માઆઇ ટાકલા જાઅના હેય. યા લોક કાયબી કોઅતાહા, જીં ચ્યાહા મોનામાય યેહે, એને ઓલે લોગુ કા ચ્યે યે વસ્તુહુ અપમાન કોઅતેહે, જીં યાહાન હોમાજ બી નાંય પોડે. ચ્યે નોક્કીજ નાશ ઓઅય જાઅરી.


જોવે ચ્યા લોકહાન હિકાડતાહા, તે ચ્યા નોકામ્યા એને અભિમાનથી બોઆલા શબ્દાહા ઉપયોગ કોઅતાહા. ચ્યા લોકહાન દેખાડતાહા કા ચ્યે ચ્યા શરમાવનારા કામહાલ કોઅય હોકતાહા, જ્યેં ચ્યાહા શરીર કોઅરા માગતેહે એને ચ્યે ચ્યા લોકહાન પાછી પાપ કોઅરાહાટી ભરમાવી દેતહા, જ્યા આમી-આમી ઓહડા ખારાબ જીવનાથી બોચીન નિંગલા હેય.


યા જુઠા માસ્તાર લોબ્યા ઓઅરી, એને ચ્યા બોનલી-બોનાડલા દાખલા વોનાડીન તુમહાન દોગો દેઅરી, એટલે તુમહેથી પોયહા કામાવી હોકે. પોરમેહેરે બોજ સમયા પેલ્લા નોક્કી કોઅય લેદલા આતાં, કા તો ચ્યા લોકહાન સજા દેઅરી એને તો એહેકેન કોઅરાહાટી તિયાર હેય, તો નોક્કીજ ચ્યાહા નાશ કોઅય દેઅરી.


યા લોક કાયામ પોરમેહેરા વિરુદ બોલતાહા, એને બિજા લોકહામાય બુલ હોદતાહા. ચ્યા લગાતાર ચ્યે ખારાબ કામહાલ કોઅતાહા, જીં ચ્યાહા દિલ કોઅરા માગહે. ચ્યા પોતાના બારામાય અભિમાના દાવો કોઅતાહા, એને પોતાનાહાટી ફાયદો કોઅરાહાટી બિજા લોકહા ખુશામત કોઅતાહા.


તોવે માયે દોરિયામાઅને યોક જંગલી જોનાવર નિંગતા દેખ્યાં, ચ્યા હાત ટોલપે આતેં, એને હાંતી ટોલપાહાવોય મુગુટ આતા એને ચ્યા દોહો હિંગે આતેં, એને ચ્યા બોદા હિંગહાવોય પોરમેહેરા નિંદા કોઅનારે નાંવે લોખલે આતેં.


એને ચ્યે પીડા એને ફુડકાહા લીદે હોરગ્યા પોરમેહેરા નિંદા કોઅયી બાકી પોતે-પોતાના કામહાથી પોસ્તાવો નાંય કોઅયો.


એને આકાશામાઅને લોકહાવોય મોઠયો-મોઠયો ગાર્યો પોડયો, યોક ગારી વજન પોચહા કિલો ઓલા આતા, યા લીદે લોકહાય પોરમેહેરા નિંદા કોઅયી, કાહાકા પોરમેહેરાય ચ્યો આબદા ચ્યાહાવોય દોવાડલ્યો આત્યો. જ્યો લોકહાન સહન કોઅરા પોડયો.


યા લીદે લોક ભયાનક ગરમીકોય બોળી ગીયા, એને ચ્યાહાય પોરમેહેરા જ્યાપાંય યે આબદાયેહેવોય ઓદિકાર હેય, ચ્ચા નિંદા કોઅઇ બાકી પોસ્તાવો કોઇન પોરમેહેરા મહિમા નાંય કોઅયી.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan