9 માયે તી પત્ર યાહાટીબી લોખલાં આતાં, કાહાકા આંય ઈ પારખા માગતો આતો કા તુમા મા નિયમાહા પાલન કોઅહા કા નાંય.
એને જોવે તુમા પુરીરીતેથી ખ્રિસ્તા આગના પાળનારે ઓઅય જાય, પાછે આમા બોદી આગના નાંય પાળનારાહાલ શિક્ષા દાંહાટી તિયાર હેય.
માયે તુમહાન યે વાતેહાટી ઈ પત્ર લોખ્યાં, કા કાય એહેકેન નાંય ઓએ, કા મા યેઅનાથી, જ્યાહાથી માન આનંદ મિળાં જોજે, આંય ચ્યાહાથી દુઃખી ઓઉં. કાહાકા માન તુમા બોદહાવોય યે વાતે ખાત્રી હેય, કા જો મા આનંદ હેય, તોજ તુમહે બોદહાબી હેય.
માયે રુદયા કષ્ટ એને દુ:ખા લીદે આહવેં વોવાડી-વોવાડીન તુમહાન ઈ પત્ર લોખ્યાહાં, માયે તુમહાન દુઃખ દાંહાટી ઈ પત્ર નાંય લોખ્યાહાં, બાકી યાહાટી કા તુમા ઈ જાઈ જાં કા આંય તુમહાન કોલહો વોદારે પ્રેમ કોઅતાહાંવ.
યા લીદે આંય તુમહાન વિનાંતી કોઅહુ, કા ચ્યાહાન દેખાડા કા તુમા આસલીમાય ચ્યાલ પ્રેમ કોઅતાહા.
જોવે ચ્યાહા બોજ બોદી મુશ્કીલીયહેથી પરીક્ષણ જાયા, તે ચ્યે બોજ ખુશ આતેં, ચ્યે બોજ ગોરીબ આતેં બાકી ચ્યાહાય બિજા વિસ્વાસ્યાહા મોદાત કોઅરાહાટી બોજ ઉદારતાથી પોયહા દેના.
યાહાટી તુમા ચ્યાહાન તુમહે પ્રેમ દેખાડા એને મંડળ્યે વિસ્વાસ્યાહા હામ્મે ઈ સાબિત કોઆ કા આમે તુમહેવોય વાહવા કોઅના હાચ્ચાં હેય.
યાહાટી મા પ્રિય વિસ્વાસ્યાહાય, જેહેકેન તુમા કાયામ મા વાત માનતેહેં, તેહેકેન આમીબી મા તુમહેઆરે રોઅનાથી વોદારી મા તુમહેઆરે નાંય રોઉં તેરુંબી તુમા બોદા બિઅતે એને કાપતેહેં એહેકેન ચ્ચા કામહાલ કોઅતા જાં જીં ચ્ચા લોકાહાહાટી ઉપયોગી હેય જ્યાહાન પોરમેહેરાય બોચાવી લેદલા હેય.
બાકી તુમા તિમોથી બોરહાવાળા જીવના બારામાય વોળાખતેહે એને ચ્ચા બારામાય જાંઅતેહે, જેહેકેન પોહો ચ્યા આબહા આરે રોહે, તેહેકેન ચ્યાય મા આરે હારી ખોબારે પ્રચાર કોઅનામાય મેઅનાત કોઅલા હેય.
જો કાદો યા પત્ર માઅને વાત નાંય માને, તે ચ્યાલ વોળખાં કા તો કું હેય, એને ચ્યાપાઅને આલાગ રા, જ્યેથી ચ્યાલ શરામ યેય.
આંય ઈ પત્ર તુલ યાહાટી લોખી રિઅલો હેય, કાહાકા માન બોરહો હેય કા તું ઈ કોઅહે જીં કોઅરાહાટી આંય તુલ વિનાંતી કોઅય રિયહો, હાં, માન માલુમ હેય કા તું ચ્યા કોઅતાબી વોદારી કોઅહે, જીં આંય તુલ કોઅરાહાટી વિનાંતી કોઅય રિઅલો હેય.