6 હાચ્ચાંજ જોવે આપા આપહે જીવન પોરમેહેરા ભક્તિમાય જીવતેહે તે ચ્યાકોય બોજ ફાયદો ઓઅહે એને જીં કાય આમાહાં પાય હેય ચ્ચાકોય તૃપ્ત રો.
પાછે ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “હાચવીન રા, એને બોદા લોબથી બોચી રોજા, કાહાકા જીવન કિમત્યા હેય તુમહે વોદારી મિલકાતે લેદે નાંય હેય.”
સીપાડાહાય બી ચ્યાલ પુછ્યાં, “આમા કાય કોઅજે?” ચ્યાહાન ચ્યે આખ્યાં, “કાદાપાઅને બોળ જબરી થી પોયહા નાંય લેયના, એને કાદાલબી જુઠો દોષ નાંય લાવના, એને પોતાના પાગારમાય ખુશ રોઅના.”
આપા જાંઅજેહે કા જ્યા લોક પોરમેહેરાવોય પ્રેમ કોઅતાહા, ચ્ચાહાહાટી બોદ્યો વાતો મિળીન હારાંજ ઓઅહે, એટલે ચ્ચાહાહાટી જી પોરમેહેરા ઇચ્છા નુસાર પોસંદ કોઅલા હેય.
કાહાકા આમહે વર્તમાના મુશીબાત્યો હાન્યો હેત્યો એને બોજ લાંબા સમયાલોગુ નાંય રોઅરી, બાકી યાહા પરિણામ અનંત મહિમા રોઅરી જીં ચ્યે બોદ્યેહેથી બોજ વોદારે ઓઅરી જ્યેં આમા વિચાર કોઅય હોકજેહે.
કાહાકા જો આંય જીવતો રોઉં તે ખ્રિસ્તાહાટી એને મોઅઇ જાઅના માઆહાટી આજુબી હારાં ઓઅરી કાહાકા આંય ખ્રિસ્તાઆરે રોહીં.
કાહાકા શરીરા કસરાત વાહાયખાન ફાયદો કોઅહે, બાકી ભક્તિકોય બોદી વાતહેમાય ફાયદો હેય, કાહાકા યાકોય આમી યા જીવનામાય એને યેનારા જીવનામાય તુમા ચ્યા જીવનાલ મીળવાહા, જ્યા વાયદો પોરમેહેરાય કોઅલો હેય.
ચ્યાહાટી જો આપહેપાય ખાઅના એને પોવના ફાડકે મિળી જાય, તે ઓલહામાય ખુશ રા જોજે.
તુમહે જીવનમાય લોબ નાંય રા જોજે, એને જીં તુમહેપાય હેય, ચ્યામાય આનંદિત રા, કાહાકા પોરમેહેરે પોતે આખ્યાહા, “આંય તુલ કોદહીજ નાંય છોડું, એને તુલ આંય કોદહીજ દુર નાંય કોઅઉ.”