3 ચ્યે વિધવા થેએયેહેલ આદર કોઓ, જ્યેહે જરૂરત પુરી કોઅરાહાટી એને જ્યેહે દેખભાલ કોઅરાહાટી કાદાં નાંય હેય.
તે તો ચ્યા આબહા આદર નાંય કોએ, એહેકેન તુમહે વડીલાહા રુડી પાળાહાટી તુમા પોરમેહેરા નિયમશાસ્ત્ર પાળના છોડી દેતહા.
ઓ ડોંગ્યાહાય મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોકહાય તુમહાવોય હાય, તુમા મુશીબાતમાય હેય, તુમા માઅહા વિરુદ હોરગા રાજ્યા બાઅણે બંદ કોઅઇ દેતહા, તુમા પોતે ચ્યામાય નાંય જાત, એને ચ્યામાય જાનારાહાલ બી નાંય જાં દેત.
એને તી ચોર્યાશી વોરહે લોગુ વિધવા આતી, દેવાળામાય બોજ સમય લોગુ રોઇન રાતદીહી ઉપહા એને પ્રાર્થના કોઈકોઈન પોરમેહેરા ભક્તિ કોઅતી આતી.
જોવે તો ચ્યા ગાવા ફાટકેપાય યેય પોઅચ્યો, તોવે માઅહે યોક મોઅલા મુરદાલ બાઆ લેય જાતે આતેં, જો પોતાના આયહે યોકનેયોક પોહો આતો એને તી વિધવા બાય આતી, એને ગાવા બોજ લોક ચ્યાહાઆરે આતા.
ઈસુવે નતનએલાલ ચ્યાપાય યેતો એઇન ચ્યા બારામાય આખ્યાં, “એઆ, ઓ હાચ્ચો ઈસરાયેલી હેય, ચ્યામાય કાયજ જુઠા નાંય મીળે.”
ચ્યા દિહીહયામાય જોવે ઈસુવોય બોરહો કોઅનારાહા ગોણત્રી વોદતી લાગી, તોવે યુનાની ભાષા બોલનારા શિષ્યહાય હિબ્રુ બોલનારાહા શિષ્યહા વિરુદ કુરકુર કોઅરા લાગ્યા, “દિનેરોજ ખાઅના-પિઅના માય આમહે વિધવા બાયહે ખોબાર નાંય લેદલી જાય.”
તોવે પિત્તર ઉઠીન ચ્યાહાઆરે ગીયો, એને જોવે તાં પોઅચ્યા, તોવે ચ્યે ચ્યાલ ખોલીમાય લેય ગીયા, એને બોદ્યો વિધવા બાયો રોડત્યોજ, ચ્યા પાહી યેયન ઉબ્યો રિયો, એને જો જબ્બો એને ફાડકે દરકાસ ચ્યેહેઆરે રોતી વોખાત બોનાવલે આતેં, ચ્યે દેખાડાં લાગ્યો.
ચ્યાય આથ દેયને ચ્યેલ ઉઠાડયા, એને વિસ્વાસી લોકહાન એને વિધવા બાયહેલ હાદિન ચ્યાહાન જીવતી દેખાડી દેની.
કાદે દિહે માઅહા પાયને માનપાન નાંય હોદયા, કા તુમહે પાયને નાંય, એને બીજહા પાયને બી નાંય, એને જો આમા ખ્રિસ્તા પ્રેષિત ઓઅના કારણ તુમહેપાઅને મોદાત માગના આમહે ઓદિકાર આતો.
ડાયેં થેએયેહેન આયહો માનીન હોમજાડ, એને જુવાન થેએયેહેન બોઅહી હોમજીન ચ્ચે આરે ચોખ્ખાં મોનાકોય વ્યવહાર કોઓ.
આમહે પોરમેહેર આબાપાય ચોખ્ખી એને નિર્મળ ભક્તિ ઈ હેય, કા અનાથાહા એને વિધવાયેહે દુઃખામાય ચ્ચાહા ખોબાર લે, એને પોતાલ યા દુનિયા ખારાબ કામહાથી ઉસરાય નાંય જાં દેયના.
બોદહા આદર કોઆ, પોતાના બોદા વિસ્વાસ્યાહાવોય પ્રેમ કોઆ, પોરમેહેરા દાક રાખા, રાજા સન્માન કોઆ.
તેહેકેનુજ ઓ માટડાહાંય, તુમાબી પોતાના થેઅયેઆરે હોમાજદારીથી રોજા, એને ચ્યેહે દિયાન રાખા, કાહાકા ચ્યો તુમહેથી નોબળ્યો હેત્યો, યાહાટી તુમા ચ્યેહે આદર કોઆ. ઈ હોમજીન કા આમા બેની જીવના વરદાના વારીસ હેજે, જ્યેથી તુમહે પ્રાર્થનાયે માય રુકાવાટ નાંય યેય.