2 તે જ્યેં રીતે તુમા જીવન જીવત્યોહો, ચ્યા તુમહે કાય આખ્યાં વોગાર ચ્યા બોરહો કોએ, એને જોવે ચ્યા તુમહે શુદ્ધ એને ઈશ્વરીય વેવહારાલ દેખી તોવે ચ્યા ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅરી.
બાકી ઈ તુમહેહાટી બી હેય, તુમા યોકાયોક માટડા પોત-પોતાની થેઅયેલ પોતાના હારકો પ્રેમ કોઆ, એને થેઅયોબી પોતાના માટડા આદર કોએ.
ઓ ચાકારાહાય, દોરતીવોય જ્યા તુમહે દુનિયાવાળા ઘોણી હેય, સાવધાનીકોય ચ્યાહા આદર એને સન્માન કોઆ, કેવળ દેખાવો મા કોઅહા, તુમહામાય હર યોકાલ બિઅતા એને કાપતા જેહેકેન ખ્રિસ્તા, આગના માનતાહા તેહેકેન દોણ્યાબી આગના માના જોજે.
દિયાન રાખા કા તુમા ખ્રિસ્તા હારી ખોબારે હારકા જીવન જીવા, એને આંય તુમહે ઈહીં યેયન તુમહાન મિળું કા નાંય મિળું, પાછે દુઉરે તુમહે ખોબાર વોનાયુ, તેરુ તુમહે બારામાય ઓહડી ખોબાર મિળાં જોજે કા તુમા યોકુજ વિચાર રાખીન એને યોકમોન ઓઇન હારી ખોબારે બોરહાહાટી મેઅનાત કોઅતે રા.
બાકી આપહે વતાન હોરગા હેય, એને આપા યોક તારણારા પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા હોરગામાઅને પાછા યેઅના વાટ જોવી રીઅલે હેજે.
ઓ ગુલામાહાય, દુનિયામાય જ્યા તુમહે દોણી હેય, ચ્યાહા બોદ્યો વાતો માના, માઅહાન ખુશ કોઅનારા હારકા દેખાડાહાટી નાંય, બાકી ઈમાનદારીકોય એને પ્રભુલ આદર દેયને કામ કોઆ.
તું યે રીતીકોય વ્યવહાર કોઓ કા તુલ કાદાં બદનામ નાંય કોએ, કાહાકા તું જુવાન હેતો, બાકી તુલ તો બોલનાકોય, તો જીવના તરીકાકોય, બીજહાવોય તો પ્રેમ કોઅનાકોય, ખ્રિસ્તાવોય તો બોરહાકોય, તો દોષવોગાર જીવનાકોય, બોદહાહાટી તું નમુનો બોના જોજે.
બાકી જેહેકેન તુમહાન હાદનારો પોરમેહેર પવિત્ર હેય, તેહેકેન તુમાબી બોદા સ્વભાવામાય પવિત્ર બોના,
અવિસ્વાસી લોકહાવોચમાય તુમહે જીવન હારાં રા જોજે, કાહાકા જ્યાથી કા જ્યા બારામાય ચ્યે તુમહાન ખારાબ માનીન તુમહે નિંદા કોઅતેહે, ચ્યે તુમહે હારેં કામે દેખીન ઈસુ પાછા યેયના દિહામાય પોરમેહેરા મહિમા કોએ.
ઓ થેઅયેહેય, તુમા પોત-પોતાના માટડાહા આધીનમાય રોજા, એટલે જો યાહામાઅને કાદો ઓહડો રોય જો પોરમેહેરા વચનાવોય બોરહો નાંય કોઅતો ઓરી,
એને તુમહે શણગાર બનાવટ્યો નાંય રોય, જેહેકેન નકલી કીહારી, એને હોના ગારાણે પોવના, કા પાછે જાત્યે-જાત્યે ફાડકે પોવના.
ઈ નોક્કી હેય કા પોરમેહેર બોદયે વસ્તુહુલ યે રીતેથી નાશ કોઅય દેઅરી, તે તુમા નોક્કીજ જાંઅતાહા કા તુમહાય કેહેકેન વેવહાર કોઅરા જોજે, તુમહે વેવહાર હાચ્ચો રા જોજે એને જીં કાયબી તુમા કોઅતાહા ચ્યામાય પોરમેહેર પ્રસન્ન ઓએ.