16 એને અંતકરણ બી શુદ્ધ રાખા, યાહાટી કા જ્યેં વાતહેબારામાય તુમહે બદનામી ઓઅહે ચ્યાહા બારામાય ચ્યે, જ્યેં ખ્રિસ્તામાય તુમહે હાર્યે ચાલચલને અપમાન કોઅતેહે, શરમાય જાય.
ધન્ય હેય તુમા, જોવે લોક તુમહાન મા શિષ્ય હેય, યા લેદે અપમાન કોઅરી, એને સતાવણી કોઅરી એને જુઠા બોલી બોલીન તુમહે વિરુદમાય બોદી રીતે ખારાબ વાતો આખરી.
યાથી આંયબી કોશીત કોઅતાહાંવ, કા પોરમેહેરા એને માઅહા એછે મા મન કાયામ નિર્દોષ રોય.
બાકી તો વિચાર કાય હેય? તી આમા તોથી વોનાયા માગતાહા, કાહાકા આમા જાંઅતાહા કા બોદા જાગામાય યા બારામાય વિરુદમાય વાતો કોઅતેહે.”
આંય ખ્રિસ્તમાય હાચ્ચાં આખહુ, એને મા હૃદયબી પવિત્ર આત્મામાય સાક્ષી દેહે, કા આંય જુઠા નાંય બોલું.
કાહાકા આમા યોક વાતે વખાણ કોઅજેહે, કા આમહે અંતકરણ આમહાન બોરહો દેહે, કા આમહાય માઅહા આરે એને વિશેષ કોઇન તુમહે લોકહાઆરે આમહે વેવહાર પોરમેહેરાથી પવિત્ર એને હાચ્ચાયે નુસાર આતો, જો લોકહા જ્ઞાનાનુસાર નાંય બાકી પોરમેહેરા સદા મોયા હાતે આતો.
બાકી આમહાય લાજવાના એને દોબલા કામહાલ છોડી દેનહા, એને નાંય તે આમહે સ્વભાવામાય કોય જાત્યે ચાલાકી હેય એને નાંય આમા પોરમેહેરા વચનાલ મિલાવટ કોઇન પ્રચાર કોઅજે. બાકી આમા પોરમેહેરા હામ્મે કેવળ હાચ્ચાઇ દેખાડજેહે એને હર કાદો સાક્ષી દેય હોકહે કા ઈ હાચ્ચાં હેય.
તુલ ખ્રિસ્તાવોય મજબુત બોરહો કોઅરા જોજે, એને તોમાય ચોખ્ખાં અંતકરણ રા જોજે, કોલહાક લોકહાય ચ્યાહા ચોખ્ખાં અંતકરણ છોડી દેના યાહાટી, ચ્યે આમી ખ્રિસ્તાવોય બોરહો નાંય કોએત.
આંય તુમહાન એહેકેન કોઅરા આગના દેતહાવ, યા કારણ ઈ હેય તુમા યોકબિજાલ ચોખ્ખે રુદયથી, હારાં મનથી એને હાચ્ચાં બોરહાકોય પ્રેમ કોઆ.
આંય જોવેબી પોરમેહેરાલ પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ, તોવે સાદા તુલ યાદ કોઅતાહાંવ એને તો નાંવ લેયને પોરમેહેરા આભાર માનતાહાવ, ઓ તોજ પોરમેહેર હેય જ્યા સેવા માયે એને મા કુળા વડીલાહાય ચોખ્ખાં હૃદયાકોય કોઅલી હેય.
તું જીં હિકાડે તી હાચ્ચાં રા જોજે, જેથી કાદાબી માઅહું બુલ નાંય કાડી હોકે, જેથી જ્યેં આપે વિરુદ કોઅતેહે ચ્યે શરમિંદા ઓઅય જાય કાહાકા ચ્ચે આપહે બારામાય કાયબી ખારાબ નાંય આખી હોકે.
આમહેહાટી પ્રાર્થના કોઅતા રા, કાહાકા આમહાન ખાત્રી હેય, કા આમહે મોન ચોખ્ખાંજ હેય, કાહાકા આમા બોદ્યેજ પરિસ્થીમાય હારાં કામ કોઅરા માગજેહે.
તે પાછે વાયજ વિચાર કોઅય એઆ કા ખ્રિસ્તા લોય આમહે રુદયાલ ચ્યા કામહાથી કોલહા ચોખ્ખાં કોઅરી જ્યેં મોરણા એછે લેય જાતહેં, એટલે આમા જીવતા પોરમેહેરા આરાધના કોઅય હોકજે. કાહાકા અનંત આત્મા સામર્થ્યા થી, ખ્રિસ્તાય આમહે પાપહાહાટી પોતે પોતાલ બલિદાના રુપામાય પોરમેહેરાલ બેટ છોડવી દેનો.
અવિસ્વાસી લોકહાવોચમાય તુમહે જીવન હારાં રા જોજે, કાહાકા જ્યાથી કા જ્યા બારામાય ચ્યે તુમહાન ખારાબ માનીન તુમહે નિંદા કોઅતેહે, ચ્યે તુમહે હારેં કામે દેખીન ઈસુ પાછા યેયના દિહામાય પોરમેહેરા મહિમા કોએ.
કાહાકા પોરમેહેરા ઇચ્છા ઓહડી હેય, તુમા હારાં કામ કોઆ એટલે તુમા ચ્યા મૂર્ખ લોકહાન તુમહે વિરુદ ગલત દોષ થોવના થી રોકી હોકે જ્યેં પોરમેહેરાલ નાંય જાંએત.
કાહાકા પોરમેહેર બોદાંજ જાંઅહે એહે જાઇન અન્યાયા થી દુઃખ ઉઠાવતા કષ્ટ સહન કોઅતેહે, તે પોરમેહેર આમહે થી રાજી ઓઅહે.
ઈ બાપતિસ્મા નિશાણી હેય, જો આમી તુમહે તારણ કોઅહે, બાપતિસ્મા મોતલાબ શરીરા મળ દોવના નાંય, બાકી શુદ્ધ રુદયાથી પોતાનાલ પોરમેહેરાહાટી સમર્પિત કોઅના હેય. ઈ બાપતિસ્મા ઈસુ ખ્રિસ્તા મોઅલા માઅને પાછા જીવતા ઓઅનાથી આમહે તારણ કોઅહે.
યા લીદે તુમહે આગલ્યા હાંગાત્યા નોવાય પામી જાતહા જોવે તુમા ચ્યાહાઆરે ચ્યે ખારાબ વસ્તુહુ માય ભાગીદાર નાંય ઓએ જ્યો ચ્યા કોઅતાહા, યાહાટી ચ્યા તુમહે બદનામી કોઅતાહા.