24 તો પોતેજ આમહે પાપહાલ પોતાના શરીરાવોય લેયને હુળીખાંબાવોય ચોડી ગીયો, જ્યાથી આમા પાપહાહાટી મોઅયન ન્યાયપણાહાટી જીવન જીવજે, એને ચ્યા ઘાવહાથી આમા હારાં ઓઅય ગીયહા.
તોવે પિલાતેં લોકહાન રાજી કોઅરાહાટી, બારાબ્બાસાલ ચ્યાહાહાટી છોડી દેનો, એને ઈસુવાલ ચાપકાહા માર દેવાડીન રોમી સીપાડાહાલ હોઅપી દેનો, કા ચ્યે ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેય.
કાહાકા આંય તુમહાન આખતાહાવ કા, જોવે તુમા મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોકહા ન્યાયપણા જીવન કોઅતા, તુમહે વોદારી ન્યાયપણા જીવન નાંય ઓઅરી, તે તુમા હોરગા રાજ્યામાય કોવેજ નાંય જાય હોકાહા.”
યાહાટી કા જીં વચન યશાયા ભવિષ્યવક્તાથી આખલા આતા તીં પુરાં ઓઅઈ: “ચ્યાય પોતે આમે નોબળાયો પોતા ઉપે લેય લેદ્યો એને આમે રોગ ઉપે લેય લેદા.”
પોરમેહેરા આત્મા માયેવોય ઉત્યહો, યાહાટી કા ચ્ચાય ગરીબાહાન હારી ખોબાર આખાહાટી અભિષેક કોઅયોહો. બંધનમાય પોડલાહાન છુટકા દાંહાટી, બોદા આંદળાહાન દેખતા કોઅરાહાટી એને બોદા દાબાય રોઅલાહાન છોડાવાહાટી ચ્ચાય માન દોવાડયોહો.
બીજે દિહી યોહાને ઈસુવાલ ચ્યાપાય યેતા એઇન આખ્યાં, “એઆ, ઓ પોરમેહેરા ગેટો હેય, જો દુનિયા લોકહા પાપ દુઉ કોઅહે.
તોવે પિલાત રાજાય સીપાડાહાલ હુકુમ કોઅયો, કા ઈસુવાલ લેય જાય એને ચ્યાલ ચાપકા માર ઠોકે.
બાકી બોદયે જાત્યેમાય જો પોરમેહેરા ભક્તિ કોઅહે એને યોગ્ય કામ કોઅહે, તો ચ્યાલ સ્વીકાર કોઅહે.
એને આમા ચ્યા બોદા કામહા સાક્ષી હેજે, જીં ચ્યાય યહૂદી લોકહા બોદા વિસ્તારમાય એને યેરૂસાલેમ શેહેરામાયબી કોઅયે, એને યેરૂસાલેમ શેહેરામાય ચ્યાહાય ચ્યા ઈસુલ હુળીખાંબાવોય ટાંઅગીન માઆઇ ટાક્યો.
એને ચ્યાહાય તી બોદા કોઅયા જીં પવિત્રશાસ્ત્રમાય ચ્યા બારામાય આખલા આતા, ચ્યાહાય ચ્યાલ યોકા હુળીખાંબાવોય ખીલા ઠોકીન માઆઇ ટાક્યો, એને ચ્યાલ હુળીખાંબાવોયને ઉતાડીન કોબારેમાય થોવ્યો.
આમહે આગલ્યા ડાયહા પોરમેહેરે ઈસુલ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો કોઅયો, જ્યાલ તુમહાય હુળીખાંબાવોય ચોડવીન માઆઇ ટાકલો.
એહકોયજ તુમાબી પોતાના પાપાહાટી મોઅઇ ગીયે એહેકેન હોમજાં, બાકી આમી પોરમેહેરા સેવા કોઅરાહાટી ખ્રિસ્ત ઈસુમાય જીવતે હેય.
તુમા તુમહે પોતાના શરીરા અવયવાલ ખારાબ કામ કોઅરાહાટી પાપાલ નાંય હોપતે, બાકી પોતાલ મોઅલા માઅને જીવી ઉઠના હોમજીન તુમહે જીવનાલ પોરમેહેરાલ હોઅપી દા, એને તુમહે શરીરા અવયવાલ હારેં કામ કોઅરાહાટી તુમહે જીવનાલ પુરીરીતે પોરમેહેરાલ હોઅપી દા.
તુમા જાંઅતેહે કા જોવે તુમા કાદા ગુલામ બોની જાતહેં તોવે તી માઅહું તુમહે દોણી બોની જાહે, ઓઅય હોકે તુમા પાપા ગુલામ ઓઅય હોકતેહેં જીં મોરણા એછે લેય જાહે, યા તુમા પોરમેહેરા આગના પાળી હોકતેહેં જીં ન્યાયી જીવના એછે લેય જાહે.
નાંય, કોવેજ નાંય, આપા જોવે પાપાહાટી મોઅઇ ગીયે તે આપહાન પાપ કોઅરા નાંય જોજે.
બાકી આમી તુમા પાપા ગુલામીમાઅને છુટીન પોરમેહેરા ચાકાર બોનીન ચ્યા કામહાલ કોઅતેહે જ્યેં પવિત્રતા એછે લેય જાતહેં, જ્યા પ્રતિફળ અનંતજીવન હેય.
જો આપા ખ્રિસ્તાઆરે મોઅઇ ગીયે તે પાછે આપા પાપા ગુલામીમાઅને છુટી ગીયે.
બાકી આપા આમી મૂસા નિયમાહા ગુલામમાય નાંય હેય કાહાકા આમા ચ્યાહા પાલન કોઅરાહાટી મોઅઇ ચુકલેં હેય, જ્યામાય આપા ગુલામ આતેં, આમી આપા પોરમેહેરા સેવા જુની રીતેકોય લોખલાં નિયમાહાન માનનાકોય નાંય કોઅજે, બાકી પવિત્ર આત્મામાય રોયનાકોય નોવી રીતેકોય સેવા કોઅજેહે.
યાહાટી માયે તુમહાન બોદહા પેલ્લા બોદહા કોઅતા મહત્વા સંદેશ આખ્યો, જો માન પ્રભુ ઈસુ પાઅને મિળલો આતો, તો સંદેશ ઓ હેય, કા જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય તેહેકેન ઈસુ ખ્રિસ્ત આપહે પાપહાહાટી મોઅઇ ગીયો.
યાહાટી પ્રભુ આખહે જ્યા લોક, પોરમેહેરા વચનાપ્રમાણે નાંય ચાલે ચ્યાહાથી આલાગ રા, “તુમા ચ્યા લોકહા વોચમાઅને બારે નિંગી યા એને અશુદ્ધ વસ્તુલ મા આથલાહા, તે આંય, તુમહાન સ્વીકાર કોઅહી.
બાકી ખ્રિસ્તાય આપહાન ચ્યા હારાપામાઅને છુટકા કોઅયા જો નિયમાહાલ લેય યેહે, એને ખ્રિસ્ત પોતે આપહે હારાપ લેય લેઈને હુળીખાંબાવોય આપહે પાપહાહાટી બલિદાન ઓઅય ગીયો, જેહેકેન મૂસા નિયમમાય લોખલાં હેય, “હારાપી હેય તો જો હુળીખાંબાવોય માઆય ટાકલો જાહે.”
કાહાકા જીં કાદાં માઅહું પ્રભુમાંય ઉજવાડામાય રોહે, તે ચ્યા જીવન હારાં એને ન્યાયી રોહે, એને ચ્યાવોય બોરહો કોઅલો જાહે.
એને પોરમેહેરા મહિમા એને સ્તુતિહાટી તુમા ઈસુ ખ્રિસ્તા ન્યાયપણા ફળાહાથી ભરપુર ઓએ, ઈ ઈસુ ખ્રિસ્તજ દેય હોકહે.
એને પોરમેહેરાય આપહે પાપ લોખલાં ચોપડીમાઅને ખોડી ટાક્યા, જીં વિદી નિયમાહા લીદે આપે વિરુદ આતા, જોવે ખ્રિસ્ત હુળીખાંબાવોય ચોડયો તોવે ચ્યે તી લોખાણ પુરીરીતે ફાડી દેના.
કાહાકા તુમહે પાપી સ્વભાવ ખ્રિસ્તાઆરે મોઅઇ ગીઅલો હેય, યાહાટી આમી તુમહાન યા દુનિયા રીતિરિવાજ પાળના ગોરાજ નાંય હેય, તે પાછે તુમા કાહા આમીબી યા રીતિરિવાજ પાળતાહા, જેહેકેન તુમા આમીબી દુનિયા તાબામાંય હેય?
કાહાકા તુમા પાપી સ્વભાવાહાટી મોઅઇ ગીઅલે હેય એને તુમહે જીવન ખ્રિસ્તાઆરે પોરમેહેરામાય ગુપ્ત હેય.
યાહાટી ખ્રિસ્તાય દુનિયામાય યેત્યે વેળે પોરમેહેરાલ ઈ આખ્યાં, તું બલિદાન એને બેટ નાંય માગે, જીં બેટ જ્યેમાય જોનાવરહાલ પુરીરીતે બાળી દેનલે જાતહેં એને જીં બેટ જીં પાપહા માફ્યે હાટી ચોડાવલા જાહાય, તી બલિદાન કોઅરાહાટી તુયે માન માઅહું બોનાડી દેના.
હારાં જીવન જીવા, પાછે જ્યા લોક તુમહે અનુસરણ કોઅતાહા, હાલમાય ચ્યે કમજોર એને લેંગડે હેય, ઠોકર નાંય ખાય એને પોડી નાંય જાય બાકી મજબુત બોની જાઅરી.
એહેકેનુજ મહાયાજક આમહે ગોરાજ પુરી કોઅય હોકતો આતો, જો પવિત્ર ઓરી, દોષવોગાર ઓરી, શુદ્ધ ઓરી, પાપી લોકહાથી દુર રોતો ઓરી, જ્યાલ હોરગાથીબી ઉચો ઉઠાવલો ગીયો ઓરી.
ચ્યેજ રીતેથી, ખ્રિસ્તાય યોકુજ વોખાત પોતે પોતાલ બલિદાના રુપામાય ચોડવી દેનો, એટલે તો બોદા માઅહા પાપહાલ દુર કોઅય દેય. જોવે તો બીજાદા યેઅરી, તોવે તો પાપાહાટી બલિદાન ઓરાહાટી નાંય યેઅરી, બાકી ચ્યાહા તારણાહાટી યેઅરી જ્યેં ચ્યા વાટ જોવી રીયહે.
યાહાટી તુમા આપસમાય યોક બિજા હામ્મે આપહે-આપહે પાપાહા કોબુલ કોઆ, એને યોકા બિજા હાટી પ્રાર્થના કોઆ, જ્યાકોય હારાં ઓઅય જાહા, ન્યાયી માઅહા પ્રાર્થનાયે બો બોદી અસર ઓઅય હોકહે.
જો તુમા જાંઅતેહે, કા ખ્રિસ્ત ન્યાયી હેય, તો ઈ બી જાંઅતેહે, કા જો કાદો ન્યાયપણા કામ કોઅહે, તો પોરમેહેરા પોહો હેય.
પ્રિય પોહહાય, કોયથી છેતરાય નાંય જાઅના, જો ન્યાયા કામ કોઅહે, તોજ ખ્રિસ્તા હારકો ન્યાયી હેય.
નોય ચ્યા શેહેરા સડકે વોચમાઅને વોવહે, એને નોયે ચારે પાહી જીવન દેનારે જાડેં આતેં, ચ્યાહાન બારા જાત્યે ફળ લાગતેહે, એને ચ્યે દર મોયને આલાગ-આલાગ પ્રકારા ફળે દેતહેં, એને ચ્યા જાડા પાને દવા હેય જીં બોદી જાતી લોકહા બિમારી હારાં કોઅરાહાટી વાપારતેહે.