तैस तरीकै ही तुसिओ भी हालि ता दुख भूणा, पर मुँ जैहणै तूसु सोगी फिरी मुळना ता तून्दै मन खुशी सितै भरी गाणै अतै तुन्दी खुशी जो कोई तूसु थऊँ ना छिनी सकदा।
हे विस्वासी भाईओ, जैहणै अहै थोड़ी देरी तांई मनां थऊँ ना पर शरीरी तौर पुर तूसु थऊँ दूर भुच्ची गच्छुरै थियै ता अहै बड़ी लालसा सितै तूसु सोगी मिलणै री बड़ी कोशिश करी।
प्रमात्मैं तंयारी हाख्री रै सब टिपळै पूंजी दिणै, अतै ऐत थऊँ बाद मौत ना रैहणी, अतै ना शौक, ना विलाप, ना पीड़ा रैहणी अतै ऐह सब गल्ला सदा तांयै दूर भूच्ची गाणी।”