14 Ozaman oniki üürenicidän birisi, İuda İskariot, gitti büük popazlara
14 Озаман оники ӱӱрениӂидӓн бириси, Иуда Искариот, гитти бӱӱк попазлара
Simon Kananit hem İuda İskariot, angısı sattı İisusu.
İuda, ani sattı Onu, dedi: «Üüredici, acaba diilim mi bän?» «Ölä, nicä söledin», – cuvap etti İisus.
İisus taa lafedärkän, geldi İuda, onikidän birisi, hem onunnan barabar çok insan kılıçlarlan hem moçugalarlan, yollanılmış büük popazlardan hem halk aksakallarından.
Açan İuda, ani sattı İisusu, annadı, ani İisusu daavaya verdilär, pişman oldu. Getirdi geeri otuz gümüşü da verdi büük popazlara hem aksakallara.
Üürenicilerdän birisi, İuda İskariot, /Simonun oolu,/ angısı sora sattı İisusu, dedi:
Yortu sofrasında diavol koyduydu Simon İskariotun oolunun İudanın üreenä neeti, ki satsın Onu.
İisus cuvap etti: «O, kimä verecäm bu bukayı, ani banacam». Sora, banıp bukayı, verdi Simon İskariotun ooluna İudaya.
İuda, açan aldı bukayı, hızlı çıktı dışarı. Gecä olmuştu.
İuda da, angısı sattı İisusu, bilärdi o eri, zerä İisus çok sıra toplanardı üürenicilerinnän orayı.
«Kardaşlar, lääzımdı tamannansın Ayoz Yazının sözleri, ani Ayoz Duh sölediydi Davidin aazınnan İuda için, angısı yol gösterdi onnara, ani tuttular İisusu.
Bu adam satın aldı bir tarla paraylan, angısını kablettiydi hayınnıı için. Orada düştü başaşaa, güüdesi patladı, da hepsi barsakları dışarı çıktı.