4 Ama aarif olannar kandillerinnän aldılar zeytin yaayı da kaplar içindä.
4 Ама аариф оланнар кандиллериннӓн алдылар зейтин йаайы да каплар ичиндӓ.
Tä, yollêêrım sizi nicä kuzuları yabanılar içinä. Olun aarif yılan gibi, ama kabaatsız guguş gibi.
Onnarın beşi aarifti, ama beşi diildi aarif.
Diil aariflär, alıp kandillerini, almadılar kendilerinnän zeytin yaayı.
Çünkü güvää geç kaldı, onnar hepsi uyuklamaa başladılar da uyudular.
Onuştan herkezi, kim işider Benim sözlerimi dä tamannêêr, benzedecäm aarif adama, angısı yaptı evini taş üstündä.
Kimi Allah yolladı, O Allahın sözlerini söleer, zerä Allah Kendi Duhunu ölçüylän vermeer.
Ama siz tendän zaplı diilsiniz, ama Duhtan, eer Allahın Duhu sizdä yaşarsaydı. Kimdä yok Hristozun Duhu, o diil Onun.
Angısı bizi mühürledi hem pey verdi Ayoz Duhu bizim üreklerimizä.
Siz sä, yaalanmışsınız Ayoz Olandan da /hepsini/ annêêrsınız.
Ama yaalanmak, ani siz Ondan kablettiniz, sizdä kalêr. Onuştan sizin yok zorunuz, ki birkimsey üüretsin sizi. Ama Onun yaalaması üüreder sizi hepsi işlär için. O – aslılık hem diil yalan. Onuştan kalın Onda, nicä O üüretti sizi.
Bunnar insanı bölerlär, kendi tabeetlerinä görä yaşêêrlar, onnarda yok Ayoz Duh.