Asker üzbaşı hem askerlär, ani bekçilik edärdilär İisusun yanında, açan gördülär er tepremesini hem hepsini, ne oldu, pek korktular da dedilär: «Hakına, O Allahın Ooluydu!»
«Adamnar, neçin bunu yapêrsınız? Biz sizin gibi insanız. Biz sizä ii haber getireriz, ki dönäsiniz boşuna işlerdän diri Allaha, Ona, Kim yarattı gökü, eri, denizi hem hepsini, ne var onnarda.
Siz kendiniz gösterersiniz, ani Hristozun kiyadıysınız, bizim elimizlän getirilmiş, yazılı diil çernilaylan, ama diri Allahın Duhunnan, yazılı diil taş tablalara, ama insanın üreklerinin tablalarına.
Ne kayıllık olêr Allahın ayoz binasının hem idolların arasında? Çünkü siz diri Allahın ayoz binasıysınız, nicä dedi Allah: «Bän yaşayacam hem gezecäm onnarın arasında. Onnarın Allahı olacam, onnar da Benim insanım olacek».
nekadar taa çok Hristozun kanı, Angısı Diveç Duhlan Kendini lekesiz bir kurban getirdi Allaha, paklayacek sizin üzünüzü ölü yaptıklardan, ki izmet edäsiniz diri Allaha.
Da bileriz, ani Allahın Oolu geldi, ki akıl bizä versin, tanıyalım Hakına Olanı. Biz bulunêrız Hakına Olanda, Onun Oolunda, İisus Hristozda. Budur – hakına Allah hem diveç yaşamak.
Sora gördüm başka bir angil, kim kalktı günduusundan, angısında vardı diri Allahın mühürü. O baardı büük seslän dört angilä, angılarına izin veriliydi, kederlesinnär eri hem denizi, deyip: