Geçeräk oradan, İisus gördü bir adam, ani oturardı erdä, neredä harç toplanardı, adı Matfey. İisus dedi ona: «Gel ardıma». Matfey kalktı da Onun ardına gitti.
Oradan geçärkän, gördü Leviyi, Alfeyin oolunu, ani otururdu erdä, neredä harç toplanardı, da dedi ona: «Gel Benim ardıma». Leviy kalktı da gitti Onun ardına.
Diil mi O dülger, Mariyanın oolu, İakovun, İosifin, İudanın hem Simonun kardaşı? Diil mi Onun kızkardaşları bizim aramızda?» Bu beterä İisus için şüpeyä düştülär.
Açan İakov, Kifa hem İoan, angılar direk sayılêrlar klisedä, annadılar, ani Allah bana baaşladı bu hayırlı işi, verdilär saa ellerini bana hem Varnavaya, ki iştä birliimiz olsun – biz gidelim yabancı milletlerä, ama onnar gitsinnär kesikli olannara.