«Ölä, nicä söledin, – cuvap etti İisus. – Bundan taa zeedä söleerim sizä: büündän ötää göreceniz Adam Oolunu oturarkan Kudretlinin saa tarafında hem gelärkän gök bulutları üstündä».
Sora baktım, da tä, bir biyaz bulut. Bulut üstündä oturardı birisi, kim benzeer Adam Ooluna. Onun başında vardı bir altın feneţ, elindä dä bir keskin orak.