2 «Bir kasabada vardı bir daavacı, angısı Allahtan korkmardı, insandan da utanmardı.
2 «Бир касабада варды бир дааваӂы, ангысы Аллахтан коркмарды, инсандан да утанмарды.
O kasabada vardı bir dul karı, angısı sık gelärdi ona da yalvarardı: „Yap dooruluk bana benim karşı duranımnan“.
O uzun vakıt istämedi dooruluk yapmaa, ama sonda kendi-kendinä dedi: „Allahtan korkmêêrım, insandan utanmêêrım.
Baayın çorbacısı düşündü: „Ne yapayım? Yollayacam benim sevgili oolumu. Beki onu ikramnan kabledirlär!“
Bundan kaarä, erdeki bobalarımızdan cezalanmış, hep okadar onnarı hatırlêêrız. Acaba taa çok düşmeer mi, duhça Bobamızın zapına verilip, yaşayalım?