4 Bilerim, ne yapmaa, ki insan kabletsin beni kendi evlerinä, açan çıkarılacam iştän“.
4 Билерим, не йапмаа, ки инсан каблетсин бени кенди евлеринӓ, ачан чыкарылаӂам иштӓн“.
Vekil kendi-kendinä düşünürdü: „Ne yapayım? Çorbacı çıkarır beni iştän. Kazmaa kuvedim yok, dilenmää utanêrım.
Çaarêr çorbacıya borçlu adamnarı, herkezini yalnız. İlk olana sordu: „Nekadar borçluysun çorbacıma?“
Bän sizä deerim: edeniniz dost kendinizä bu diil hakına zenginniklän, ki açan zenginnik bitecek, kabul olasınız diveç binalara.
Busoy aariflik yukardan inmäz, ama geler erdän, insan tabeetindän, fena duhlardan.