18 Kalkacam, gidecäm bobama da deyecäm: Boba! Yanıldım senin hem gökün önündä.
18 Калкаӂам, гидеӂӓм бобама да дейеӂӓм: Боба! Йанылдым сенин хем гӧкӱн ӧнӱндӓ.
Vaatiz olardılar ondan İordan deresindä, açıklayarak kendi günahlarını.
Eer siz baaşlarsaydınız insanın kabaatlarını, Gökteki Bobanız da baaşlayacek sizin kabaatlarınızı.
Tä nesoy lääzım dua edäsiniz: Ey, göklerdä olan Bobamız: Ko ayozlansın Senin adın.
Eer siz, ani fenaysınız, bilirseniz uşaklarınıza ii baaşışlar vermää, nekadar taa çok sizin Gökteki Bobanız verecek ii işlär onnara, kim Ondan isteyecek!
İisus dedi: «Açan dua edersiniz, deyin: „/Ey göklerdä olan/ Boba, Ko ayozlansın Senin adın. Ko gelsin Senin Padişahlıın. /Ko olsun Senin istediin, nicä göktä, ölä erdä dä./
Gelip kendinä, dedi: „Benim bobamın çıraklarının bolluktan var imeeleri, ama bän burada ölerim aaçlıktan!
Etmeerim adlanayım senin oolun, al beni kendinä bir çırak gibi“.
Oolu dedi: „Boba, yanıldım gökün hem senin önündä, diilim yakışıklı adlanayım senin oolun!“
Ama harççı durardı uzakta, kıyışmardı baarlem gözlerini gökä kaldırsın. O düüyärdi güüsünä da deyärdi: „Acı Beni, günahkeri, Allahım!“