Dooru, dooru söleerim: kim sesleer Benim sözümü da inanêr Ona, Kim Beni yolladı, onun var diveç yaşaması, o gelmeer daavaya, ama geçti ölümdän yaşamaya.
Zerä biz, ani Allahın duşmannarıydık, Onunnan barıştık, çünkü Onun Oolu öldü bizim için. Öleysä, biz, barışmış olarak, nekadar taa kolay kurtulacez Onun yaşamasınnan.
ki nicä günah ölümdän zaplık aldı, hep ölä Allahın iivergisi da insanı dooru saymasından zaplık alsın hem diveç yaşamak getirsin Saabimiz İisus Hristozun aracılıınnan.
İnsan, ani tendän kullanılmış, kabletmeer Allahın Duhunun işlerini, zerä bunnar görüner ona bir akılsızlık gibi, da yok nasıl annasın, zerä bunnarı lääzım annamaa duhça.
Bän stavroza gerilmiş oldum Hristozlan barabar. Şindän sora bän yaşamêêrım, ama Hristos bendä yaşêêr. Bu yaşamak, ani şindi yaşêêrım güüdeylän, yaşêêrım inannan Allahın Ooluna, Angısı beni sevdi da Kendisini benim için verdi.
Sevgili kardaşlar! Biz şindi Allahın uşaklarıyız, ama ne olacez, bizä taa açılmadı. Salt okadar bileriz, ani, açan Hristos açılacek, Ona benzär olacez, zerä görecez Onu, nicä O hakına var.
Kimin var kulaa, işitsin, ne Ayoz Duh söleer kliselerä: kim enseyecek, ona izin verecäm, isin saklı mannadan hem verecäm bir biyaz taş, da bu taşta yazılı bir eni ad, ne kimsey bilmeer kabledendän kaarä“.