41 Bän kabletmeerim insandan metinnik.
41 Бӓн каблетмеерим инсандан метинник.
Zerä taa çok sevdilär insandan metinnii, nekadar Allahtan metinnii.
Diil ani Bän adamın şaatlıını kablederim, ama bunnarı söleerim, ki siz kurtulasınız.
Siz istämeersiniz geläsiniz Bana, olsun yaşamanız deyni.
Sizi bilerim, sizdä yok sevgi Allaha.
Nesoy var nicä siz inanasınız, açan aarêêrsınız metinnik biri-birinizdän, ama aaramêêrsınız metinnii, ani geler bir Allahtan.
İisus bilärdi, ani neetlenärdilär gelsinnär da zorlayıp yapsınnar Onu padişah. Onuştan O sauştu oradan da yalnız genä pindi bir bayır üstünä.
Kim lafeder kendindän, o kendinä metinnik bakêr, ama kim onun yollayanın metinniini bakêr, o dooru söleer, onda yok yannışlık.
Bän bakmêêrım Benim metinniimi, var Kim baksın hem daava kessin.
İisus cuvap etti: «Eer Bän Kendimi metinnärseydim, ozaman Benim metinniim diil bişey. Beni metinneyän Benim Bobam, Angısına siz deersiniz, ki O – sizin Allahınız.
İnsannardan metinnik aaramadık, ne sizdän, ne dä başkasından.
Buna siz çaarıldınız, çünkü Hristos, sizin için zeetlenip, örnek sizä oldu, ki siz dä gidäsiniz Onun izlerindän.
O kabletti Allah Bobadan ikram hem şan, açan ses işidildi, ani geldi üüsek hem metin Olandan, deyip: «Budur Benim sevgili Oolum, Angısında Benim isleeliim».