Öleysä, ne deyecez? Biz iudeylär taa üstünüz başka milletlerdän mi? Elbetki diiliz. Zerä biz öncä gösterdik, ki hepsi – iudeylär dä, urumnar da – günahın zapında.
Onuştan adamak inana görä edenilir, ki Allahın iivergisindän tutunsun da butürlü kaavilensin Avraamın hepsi uşaklarına, diil sade onnara, kim Zakonu tutêr, ama hepsinä dä, kim inanêr Avraam gibi, angısı hepsimizin bobası.
Eer biz, isteyeräk dooru sayılmaa Hristozun aracılıınnan, kendimiz günahker çıkarsaydık, ozaman çıkêr, ani Hristos günah izmetkeri? Bu olmaz bir sıra bilä!
Onnarın arasında biz hepsimiz dä vakıdın birindä yaşardık tenimizin havezlerinä görä. Tamannardık tenimizin hem aklımızın istediklerini. Haliz halımızda biz daavalı olmuştuk Allahın üfkesinä, nicä dä kalan insannar.
Zerä biz kendimiz da, vakıdın birindä fikirsiz, seslämeyici hem şaşıktık. İzmet edärdik türlü hamellerä hem keflerä. Yaşardık kinniktä hem kıskançlıkta. Hepsi bizdän, biz dä biri-birimizdän azetmärdik.