41 Иисусун ӂаны аӂыды да, узадып елини, дииди она да деди: «Истеерим, паклан!»
41 İisusun canı acıdı da, uzadıp elini, diidi ona da dedi: «İsteerim, paklan!»
Гӧрӱп алай-алай инсан, ӂаны аӂыды оннара, зерӓ оннар зеетленмишти хем даалмышты, ниӂӓ гӱдӱӂӱсӱз койуннар.
Иисуса гелди бир лепралы адам, диз чӧктӱ Онун ӧнӱндӓ да йалварды: «Еер истӓрсейдин, вар насыл бени паклайасын».
Бирдӓн лепра ону бракты, да бу адам пакланды.
О калкты, азарлады лӱзгери да гӧлӓ деди: «Сус, да ишидилмесин сесин!» Лӱзгӓр дурду да бӱӱк услулук олду.
Иисус тутту кызы елиндӓн да деди она: «Талифа́ куми́», аннамасы: «Кыз, деерим сана, калк».
Ачан чыкты кайык ичиндӓн, Иисус гӧрдӱ чок инсан. Ӂаны аӂыды оннара, зерӓ оннар ниӂӓ гӱдӱӂӱсӱз койуннарды. Башлады оннары ӱӱретмӓӓ хертӱрлӱ ишлӓр.
Оол Аллахын метинниин айдынныы хем Онун варлыын гӧрӱмӱ да хепсини тутэр Кенди кудретли сӧзӱннӓн. О, паклайып бизим гӱнахлары, отурду ӱӱсеклердӓ, бӱӱк Оланын саа тарафында.
Онуштан О лӓӓзымды хербир иш ӱзерӓ бензесин кардашларына, ки олабилсин Аллахын изметиндӓ бир инанч хем аӂыйан Баш попаз да усландырсын Аллахын ӱфкесини инсанын гӱнахлары ичин.
Биздӓ вар ӧлӓ бир Баш попаз, Ангысы йок насыл аӂымасын бизи зайыфлыкларымызда, зерӓ О дененмиш олду хербир иш ӱзерӓ бизим гиби, салт гӱнах йапмады.