4 калкты софрадан, сойунду ӱст рубаларыны, алды бир пешкир да кушанды онуннан,
4 kalktı sofradan, soyundu üst rubalarını, aldı bir peşkir da kuşandı onunnan,
Не мутлу чыраклар, ангыларыны чорбаӂы гелмесиндӓ ачыкгӧз булаӂэк! Доору сӧлеерим сизӓ, ани отурдаӂэк софрайа да, кушанып, измет едеӂек оннара.
Ким сиздӓн, чыраа кырдан гелдии заман сӱрмектӓн йада койуннары отлатмактан, деер она: „Хызлы гел, отур софрайа!“
Демеер мисиниз таа тез: „Хазырла имӓӓ, кушан да измет ет бана, бӓн ийинӂӓ хем ичинӂӓ, сора сӓн дӓ ийеӂӓн хем ичеӂӓн“.
Зерӓ ким таа бӱӱк? О, ким софрада отурэр мы, оса ким измет едер ми? Диил ми о, ким софрада отурэр? Ама Бӓн сизин аранызда бир изметчи гибийим.
Айакларыны йыкадыктан сора енидӓн гииди рубасыны да, ерлешип еринӓ, деди оннара: «Аннээрсыныз мы, не йаптым Бӓн сизӓ?
Зерӓ сиз билерсиниз бизим Сааби Иисус Христозун иивергисини. О Кендиси, оларак зенгин, фукаараланды сизин ичин, ки сиз Онун фукааралыыннан зенгиннейӓсиниз.
Будур хабер, ани баштан ишиттиниз: бири-биримизи севелим.