3 ندٜ کَرٛورِ ندِنْ تَکِّتِ حَاتِمِيرٜ طِطَوْرٜ، سٜيْ نَنْمِ تَغَاطُمْ غٛودُطُمْ يٛنْکِ طِطَٻُمْ وِعِي، «وٛرٛيْ!»
سٜيْ ٻٜ نجَحِ يٜنَاندٜ ندٜنْ ٻٜ ڤِيِ حَاتِمِيرٜ لَامِيطٛ دٛوْ حَيْرٜ تٛ دَمُّغَلْ يٜنَاندٜ ندٜنْ، ٻٜ نغَطِ سٛوجِعٜنْ ندٜىٰنَنْدٜ بٛطُّمْ؞
تَغَاطُمْ اَرَنْدٜجُمْ اٜ نَنْدِ اٜ سٜمْبِنْدُ، طِطَٻُمْ طُمْ اٜ نَنْدِ اٜ نغَارِ، تَتَٻُمْ اٜ وٛودِ يٜىٰسٛ بٛ نغٛ نٜطّٛ، نَيَٻُمْ اٜ نَنْدِ اٜ شِيلَ ڤِيرٛووَ؞
ندٜنْ مِ يِعِ کَرٛورِ ندِنْ تَکِّتِي غٛعٛ ندٜرْ حَاتِمِيجٜ جٛوٜىٰطِطِ طٜنْ؞ سٜيْ نَنْمِ غٛعٛ ندٜرْ تَغَاطُمْ نَيُمْ غٛودُطُمْ يٛنْکِ طُمْ طٛنْ نٛدِّي سٜمْبٜىٰ بٛ حٛولٛ فَلْمَانغٛ وِعِ، «وٛرٛيْ!»
ندٜ کَرٛورِ ندِنْ تَکِّتِ حَاتِمِيرٜ جٛوٜىٰطِطَوْرٜ، سٜيْ کٛو طُمٜ دٜعِّتِ تٛنْ دٛوْ حَادٜ مِنْتِيجِ 30؞