وَحَيُ يَحَيَ 3:4 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ4 اَمَّا حَا جٛونِ اٜ وٛودِ يِمْٻٜ مٛوطٛنْ سٜطَّ ندٜرْ غَرِيرِ سَرْدِسْ ٻٜ مبٛنَّايِ کٛعٜ مَٻّٜ اٜ وَطُکِ حَکّٜ؞ ٻٜ نجَادَيْ اٜ اَمْ ندٜرْ کٛلْتٜ دَنٜىٰجٜ نغَمْ ٻٜ کٜوْتِي ٻٜ نغَطَ نٛنْ؞ Faic an caibideil |
غَطَ طُمْ طٛنْ مِ رَارِي سٜيْ نغِيمِ يِمْٻٜ طُطْٻٜ ٻٜ پَٻَّکٜ لِمْنغَلْ؞ ٻٜ نغَرٛيِي دَغَ کٛو ندِيٜ لٜيْدِ، اٜ کٛو نغٛلٜ لٜݧٛلْ، اٜ کٛو ٻٜيٜ يِمْٻٜ، اٜ کٛو نغَلٜ طٜمْنغَلْ، اٜ ٻٜ ندَرِي يٜىٰسٛ جٛوطٛرْغَلْ لَامُ نغَلْ اٜ کَرٛورِ ندِنْ اٜ ٻٜ ٻٛرْنِي کٛلْتٜ دَنٜىٰجٜ تَرْ؞ اٜ ٻٜ نجٛغِي لِشٛيْ حَاکٛ دَبِينٛوجٜ اٜ جُوطٜ مَٻّٜ؞