وَحَيُ يَحَيَ 22:3 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ3 طُمْ حٜٻَتَا غٛطُّمْ طُمْ اَللَّه لَانِ ندٜرْ غَرِيرِ ندِنْ، اَمَّا جٛوطٛرْغَلْ لَامُ اَللَّه اٜ کَرٛورِ ندِنْ جٛوطٛتٛ ندٜرْ مَيْرِ؞ مَشُّٻٜ مَاکٛ بٛو مَوْنِنَيْمٛ؞ Faic an caibideil |
غَطَ طُمْ طٛنْ مِ رَارِي سٜيْ نغِيمِ يِمْٻٜ طُطْٻٜ ٻٜ پَٻَّکٜ لِمْنغَلْ؞ ٻٜ نغَرٛيِي دَغَ کٛو ندِيٜ لٜيْدِ، اٜ کٛو نغٛلٜ لٜݧٛلْ، اٜ کٛو ٻٜيٜ يِمْٻٜ، اٜ کٛو نغَلٜ طٜمْنغَلْ، اٜ ٻٜ ندَرِي يٜىٰسٛ جٛوطٛرْغَلْ لَامُ نغَلْ اٜ کَرٛورِ ندِنْ اٜ ٻٜ ٻٛرْنِي کٛلْتٜ دَنٜىٰجٜ تَرْ؞ اٜ ٻٜ نجٛغِي لِشٛيْ حَاکٛ دَبِينٛوجٜ اٜ جُوطٜ مَٻّٜ؞