وَحَيُ يَحَيَ 2:9 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ9 اٜ مِ اَنْدِ تٛرَّ کَ نجَرٛتٛنْ، اٜ مِ اَنْدِ اٛنْ نغَلَنَا، اَمَّا اٛنْ دِسْکُٻٜ؞ اٜ مِ اَنْدِ حَالَ کَلُّکَ کَ يِمْٻٜ مٜتَتَ دٛوْ مٛوطٛنْ، وِعٛوٻٜ ٻٜ يِمْٻٜ اَللَّه، اَمَّا نَاع طُمْ نٛنْ، ٻٜ يِمْٻٜ شٜيْطَنْ؞ Faic an caibideil |