وَحَيُ يَحَيَ 1:9 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ9 مِنْ وٛنِ يَحَيَ بَنْدِرَاوٛ مٛوطٛنْ ندٜرْ تٛکُّکِ يٜىٰسُ؞ اٜنْ نجَرَ تٛرَّ نغَمْ اٜنْ يِمْٻٜ ندٜرْ لَامُ مَاکٛ، اَمَّا اٛ حٛکِّيعٜنْ ٻٜرْطٜ مُݧَلْ؞ طُمْ يَارِييَمْ لٜيْدِ نغٛنْدِ شَکَ ندِيَمْ بِعٜتٜىٰندِ بَتَمٛسْ نغَمْ مِ وَعَجِنِي وٛلْدٜ اَللَّه مِ حٛکِّي حَبَرُ يٜىٰسُ؞ Faic an caibideil |
ندٜنْ مِ يِعِي جٛوطٛرْلٜ لَامُ، وٛٻّٜ اٜ نجٛوطِي دٛوْ مَاجٜ؞ کَمْٻٜ نغٛنِ کٛکَّاٻٜ لَامُ وَطُکِ کِيتَ؞ طٛنْمَا مِ يِعِي يٛنْکِيجِ ٻٜ طُمْ اِتَّنِ کٛعٜ نغَمْ ٻٜ نغَعَجِنِي حَبَرُ يٜىٰسُ اٜ وٛلْدٜ اَللَّه؞ کَمْٻٜ نغٛنِ ٻٜ مَوْنِنَايِ ندِنْ طٛنْ مَرْدِ کٛو نغُنْکِوَ نَنْدُنغَ اٜ مَيْرِ، ٻٜ نجَٻَايِ طُمْ وَطَنَٻٜ اَلَامَ مَيْرِ اٜ تِيطٜ مَٻّٜ کٛو اٜ جُوطٜ مَٻّٜ؞ ٻٜ ڤُطِّتِ ٻٜ کٜٻِي يٛنْکِ، ٻٜ لَامٛدِي اٜ اَلْمَسِيحُ حَا دُوٻِ 1,000؞