وَحَيُ يَحَيَ 1:8 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ8 اَللَّه جٛومِرَاوٛ جٛومُ بَوْطٜ وِعِ، «مِنْ وٛنِ اَلْفَ، مِنْ وٛنِ اٛمٜىٰغَ،» وَاتٛ فُطّٛودٜ اٜ تِمّٛودٜ؞ کَنْکٛ وٛنِ جٛونِ، اٜ ندٜنّٛ، اٜ يٜىٰسٛ طٛعٛ؞ Faic an caibideil |
طُمْ طٛنْ تَغَاطُمْ نَيُمْ غٛودُطُمْ يٛنْکِ، کٛو طُمٜ اٜ وٛودِ بِيٜىٰلِ جٛوٜىٰغٛعٛ؞ اٜ طُمْ وٛودِ غِتٜ تٛ ٻَنْدُ کٛو تٛيٜ؞ جٜمَّ اٜ ݧَلَوْمَ طُمْ اَلَتَا يِمُکِ اٜ طُمْ وِعَ، «اٛ شٜنِيطٛ، اٛ شٜنِيطٛ، اٛ شٜنِيطٛ، اَللَّه جٛومِرَاوٛ جٛومُ بَوْطٜ، کَنْکٛ وٛنِ ندٜنّٛ، کَنْکٛ وٛنِ جٛونِ، کَنْکٛ وٛنِ يٜىٰسٛ طٛعٛ!»