وَحَيُ يَحَيَ 1:4 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ4 مِنْ يَحَيَ اٜ مِ وِنْدَنَ تٛکُّٻٜ يٜىٰسُ وٛنْٻٜ ندٜرْ غَرِيجٜ جٛوٜىٰطِطِ ندٜرْ لٜيْدِ اَاسِيَ؞ اَللَّه غٛنْطٛ جٛونِ اٜ ندٜنّٛ اٜ طٛعٛ يٜىٰسٛ، اٜ رُوحُوجِ جٛوٜىٰطِطِ غٛنْطِ يٜىٰسٛ جٛوطٛرْغَلْ لَامُ مَاکٛ، Faic an caibideil |
طُمْ طٛنْ تَغَاطُمْ نَيُمْ غٛودُطُمْ يٛنْکِ، کٛو طُمٜ اٜ وٛودِ بِيٜىٰلِ جٛوٜىٰغٛعٛ؞ اٜ طُمْ وٛودِ غِتٜ تٛ ٻَنْدُ کٛو تٛيٜ؞ جٜمَّ اٜ ݧَلَوْمَ طُمْ اَلَتَا يِمُکِ اٜ طُمْ وِعَ، «اٛ شٜنِيطٛ، اٛ شٜنِيطٛ، اٛ شٜنِيطٛ، اَللَّه جٛومِرَاوٛ جٛومُ بَوْطٜ، کَنْکٛ وٛنِ ندٜنّٛ، کَنْکٛ وٛنِ جٛونِ، کَنْکٛ وٛنِ يٜىٰسٛ طٛعٛ!»