وَحَيُ يَحَيَ 1:2 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ2 يَحَيَ وِعِ کٛو طُمٜ طُمْ يِعِ دٛوْ وٛلْدٜ اَللَّه، اٜ کٛ يٜىٰسُ اَلْمَسِيحُ وِعِ اٜ کٛ وَطِ؞ Faic an caibideil |
ندٜنْ مِ يِعِي جٛوطٛرْلٜ لَامُ، وٛٻّٜ اٜ نجٛوطِي دٛوْ مَاجٜ؞ کَمْٻٜ نغٛنِ کٛکَّاٻٜ لَامُ وَطُکِ کِيتَ؞ طٛنْمَا مِ يِعِي يٛنْکِيجِ ٻٜ طُمْ اِتَّنِ کٛعٜ نغَمْ ٻٜ نغَعَجِنِي حَبَرُ يٜىٰسُ اٜ وٛلْدٜ اَللَّه؞ کَمْٻٜ نغٛنِ ٻٜ مَوْنِنَايِ ندِنْ طٛنْ مَرْدِ کٛو نغُنْکِوَ نَنْدُنغَ اٜ مَيْرِ، ٻٜ نجَٻَايِ طُمْ وَطَنَٻٜ اَلَامَ مَيْرِ اٜ تِيطٜ مَٻّٜ کٛو اٜ جُوطٜ مَٻّٜ؞ ٻٜ ڤُطِّتِ ٻٜ کٜٻِي يٛنْکِ، ٻٜ لَامٛدِي اٜ اَلْمَسِيحُ حَا دُوٻِ 1,000؞